Lewis Short
angŭlus (noun M) : cf. ἀγκύλος, crooked, bent, angular, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.; v. ango
* An angle, a corner.
* Lit.
* Math. t. t., an angle: angulus optusus,Lucr. 4, 355: angulus acutus,Plin. 12, 3, 29, § 50: meridianus circulus horizonta rectis angulis secat,Sen. Q. N. 5, 17; so, ad pares angulos ad terram ferri,at right angles, perpendicularly,Cic. Tusc. 1, 17, 40: Hoc ubi suffugit sensum simul angulus omnis,Lucr. 4, 360: figura, quae nihil habet incisum angulis, nihil anfractibus,Cic. N. D. 2, 18.
* Transf.
* A retired, unfrequented place, a nook, corner, lurking-place: in angulum abire, * Ter. Ad. 5, 2, 10: nemo non modo Romae, sed nec ullo in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit, quem etc.,Cic. Cat. 2, 4 fin.: ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet,Hor. C. 2, 6, 14: angulus hic mundi nunc me accipit,Prop. 5, 9, 65: gratus puellae risus ab angulo,Hor. C. 1, 9, 22; Vell. 2, 102, 3.—Contemptuously, of the schools or places of private discussion, in contrast with public, practical life: quibus ego, ut de his rebus in angulis consumendi otii causā disserant, cum concessero, etc.,Cic. de Or. 1, 13, 57: earum ipsarum rerum, quas isti in angulis personant, reapse, non oratione perfectio,id. Rep. 1, 2; Lact. 3, 16.—On the contr. without contempt, in Seneca, Ep. 95.—So also, detractingly, of a little country-seat, in opp. to the city: quod Angulus iste feret piper, that hole, said by the discontented steward, Hor. Ep. 1, 14, 23 (so without detraction: recessus,Juv. 3, 230).—* Trop.: me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, into every strait, embarrassment (the figure is taken from a contest or game, in which one strives to get his antagonist into a corner), Cic. Caecin. 29.
* A projection of the sea into the land, a bay, gulf: Gallicus, Cato ap. Charis. p. 185 P.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary