ămīcĭtĭa (noun F) : (
* Gen. sing. amicitiāï, Lucr. 3, 83; acc. amicitiem, id. 5, 1019 Lachm.; cf. Charis. p. 94 P., and Neue, Formenl. I. p. 372) [amicus], friendship (very freq. in Cic., occurring more than 200 times).
* Lit.: Est autem amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentiā et caritate summa consensio,Cic. Am. 6: eo ego ingenio natus sum: amicitiam atque inimicitiam in frontem promptam gero, Enn. ap. Non. 129, 26: jam diu ego huic bene et hic mihi volumus, et amicitia est antiqua,Plaut. Ps. 1, 3, 4: Per te deos oro et nostram amicitiam,Ter. And. 3, 3, 6: sperata voluptas Suavis amicitiae,Lucr. 1, 142: vincula amicitiaï,id. 3, 83. The expressions usually connected with it are: amicitiam incipere,Ter. And. 3, 3, 7: amicitia nascitur,Cic. Am. 9, 29: amicitia exardescit,id. ib. 27, 100: est mihi amicitia cum aliquo,id. Clu. 42: amicitia est inter aliquos,id. Planc. 33: esse in amicitiā cum aliquo,Nep. Hann. 2, 4: in amicitiam recipere,Cic. Att. 2, 20: amicitiam colere,id. Fam. 15, 14: contrahere,id. Am. 14: gerere,id. Fam. 3, 8, and Nep. Dat. 10, 3: tueri,Cic. Fin. 1, 20: jungere,Lucr. 5, 1019; Cic. Deiot. 9; Vulg. Exod. 34, 12: expetere,Cic. Am. 13: comparare,id. Rosc. Am. 38: parere,Nep. Alcib. 7, 5: conferre se ad amicitiam alicujus,Cic. Brut. 81: dedere se amicitiae alicujus,Caes. B. G. 3, 22: accedere ad amicitiam alicujus,Nep. Eum. 1, 4: in amicitias incidere,Cic. Am. 12, 42: amicitiā alicujus uti,Ter. Ad. 2, 2, 43: pervenire in intimam amicitiam alicujus,Nep. Alcib. 5, 3: manere in amicitiā,Cic. Verr 2, 5, 32: amicitiam violare,Liv. 34, 31: deserere jura amicitiae,Cic. Am. 10: funditus evertere,id. Fin. 2, 25: dissociare,id. Am. 20: dimittere, dissuere, discindere,id. ib. 21: dirumpere,id. ib. 22fin.: dissolvere,Vulg. Eccli. 22, 5: deficere ab amicitiā alicujus,Nep. Con. 2, 2: repudiare amicitiam alicujus,Cic. Planc. 19: renunciare amicitiam alicui,Liv. 42, 25.
* Transf.
* In the histt., a league of friendship, an alliance between different nations, = foedus: Ubii, qui amicitiam fecerant,Caes. B. G. 4, 16: amicitiam populi Romani colere,Sall. J. 8, 2: in amicitiam Populi Romani venire,Liv. 22, 37: reges bello victos in amicitiam recipere,Sall. J. 14, 5: foedus et amicitia,id. ib. 104, 5: amicitia et foedus,id. ib. 104, 4: amicitia ac societas,Liv. 7, 31: amicitiae foedus,id. 42, 12: amicitiam petere,id. 38, 18: quae urbes in amicitiā permanserant,id. 43, 21; 10, 45: amicitias cum aliquo facere,Vulg. 2 Reg. 31, 2: cum aliquo inire,ib. 2 Par. 20, 35 al.
* In botany, of plants, sympathy: rutae cum flco,Plin. 19, 8, 45, § 156: inter has vitium amicitiā accipitur ulmus,id. 16, 17, 29, § 72.
* In post-Aug. Lat., abstr. pro concr. = amici: hospitem nisi ex amicitiā domini quam rarissime recipiat,Col. 11, 1, 23 (cf. before: hospitem nisi amicum familiaremque domini necessarium receperit): quin et parte ejusdem epistulae increpuit amicitias muliebres,Tac. A. 5, 2: omnes amicitias et familiaritates intra breve tempus adflixit,Suet. Tib. 51.

s. TLL