(verb) : al-lŭo (adl-), ŭi, 3
* To flow near to, to wash against, to bathe, of the sea, the waves, etc. (perh. not used before the Cic. per.).
* Lit.: non adluuntur a mari moenia,Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96: ita jactantur fluctibus, ut numquam adluantur,id. Sex. Rosc. 72: fluvius latera haec adluit,id. Leg. 2, 3, 6: flumen quo adluitur oppidum,Plin. 6, 4; Verg. A. 8, 149: amnis ora vicina adluens,Sen. Hippol. 1232: adluit gentes Maeotis,id. Oedip. 475.
* Fig.: (Massilia) cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus adluitur,Cic. Fl. 26, 63.

s. TLL