Lewis Short
(adverb) : ălĭquātĕnus, aliquā-tenus (post-Aug.).
* Of place, for a certain distance, some way: procedere,Mel. 1, 2: Padus aliquatenus exilis et macer,id. 2, 4, 4.
* Of actions.
* To a certain degree or extent, in some measure, somewhat: aliquatenus, inquit, dolere, aliquatenus timere permitte: sed illud aliquatenus longe producitur,Sen. Ep. 116, 4: aliquatenus se confirmare,Col. 4, 3, 4; Symm. Ep. 6, 59.
* In some respects, partly: sed istud (dicendi genus) defenditur aliquatenus aetate, dignitate, auctoritate (dicentium),Quint. 11, 1, 28; 11, 3, 78: hoc quoque Aristoteles aliquatenus novat,id. 3, 9, 5: Philistus, ut multo inferior, ita aliquatenus lucidior,id. 10, 1, 74: caules aliquatenus rubentes,Plin. 21, 12, 80, § 150: aliquatenus culpae reus est,Dig. 44, 7, 5, § 6; so ib. 1, 5, 14; Inst. 1, 68.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary