LAT

affinitas

download
JSON

Lewis Short

affīnĭtas | adf- (noun F) : (), , affinis (
* Gen. plur. adfinitatium, Just. 17, 3), the state or condition of adfinis.
* Relationship or alliance by marriage, esp. between a father and son-in-law, Ter. And. 1, 5, 12 Ruhnk. (cf. affinis): adstringere inter aliquos,Plaut. Trin. 3, 2, 73: effugere,Ter. And. 1, 5, 12; so id. Hec. 4, 4, 101: caritas generis humani serpit sensim foras, cognationibus primum, tum adfinitatibus, deinde amicitiis, post vicinitatibus,Cic. Fin. 5, 23, 68: adfinitate se devincire cum aliquo,id. Brut. 26: cum aliquo adfinitate conjungi,Nep. Paus. 2, 3: in adfinitatem alicujus pervenire,id. Att. 19, 1: contrahere,Vell. 2, 44: facere inter aliquos,id. 2, 65: jungere cum aliquo,Liv. 1, 1: adfinitate conjunctus,allied by marriage,Suet. Ner. 35: in adfinitatis jura succedit,Just. 7, 3.—Meton., the persons so related, like kindred in Engl.: patriam deseras, cognatos, adfinitatem, amicos,Plaut. Trin. 3, 2, 75.
* Fig., relationship, affinity, union, connection (rare), Varr. R. R. 1, 16: litterarum,Quint. 1, 6, 24: per adfinitatem litterarum, qui φώρ Graece, Latine fur est, Gell. 1, 18, 5: tanta est adfinitas corporibus hominum mentibusque,id. 4, 13, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory