aeternĭtas (noun F) : id.
* Eternity.
* Lit.
* Of the past and future: fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur,Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est pars quaedam aeternitatis,Cic. Inv. 1, 26, 39: immutabilis aeternitas,id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem,Vulg. Isa. 57, 15 al.
* Meton., of the future, duration, durability, immortality: cedri materiae aeternitas,Plin. 13, 5, 11, § 53.
* Trop., of the future.
* In gen.: mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit,Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13: Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum,Tac. Agr. 46: cupido aeternitatis perpetuaeque famae,Suet. Ner. 55 al.
* Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity: rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc.,Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.: adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas,Nov. 35 fin.

s. TLL