Lewis Short
aedīlĭtas (noun F) : aedilis
* The office of an oedile, oedileship: aedilitatem gerere,Plaut. Stich. 2, 2, 29: petere,Cic. Quint. 25: aedilitate fungi,id. Off. 2, 16: munus aedilitatis,Cic. Verr. 3, 12, 36: praetermissio aedilitatis,id. Off. 2, 17: curulis aedilitas,id. Har. Resp. 13, 27: inire,Suet. Caes. 9; id. Vesp. 2; id. Claud. 38 al.—Plur.: splendor aedilitatum,Cic. Off. 2, 16, 57.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary