Lewis Short
(adjective) : aedĭfĭcātor, ōris, m.aedifico.
* A builder: vocaberis aedificator saepium,Vulg. Isa. 58, 12; in the class. period only trop., = δημιουργός: mundi,the maker, architect,Cic. Univ. 2: aedificatores mundi,id. N. D. 1, 9.
* From the Aug. period (cf. Br. Nep. Ages. 4, 2) with the access. idea of inclination or passion, that is fond of building: nemo illo minus fuit emax, minus aedificator,Nep. Att. 13; Juv. 14, 86; Col. 1, 4, 8; Flor. 1, 8, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary