Lewis Short
admīrābĭlĭtas (noun F) : admirabilis
* The quality that produces admiration or wonder, admirableness, wonderfulness (vis, quae admirationem excitat): quanta sit admirabilitas caelestium rerum atque terrestrium,Cic. N. D. 2, 36: cum admirabilitate maxima,id. ib. 2, 40: haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit,excites great admiration of the possessor of this virtue,id. Off. 2, 11.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary