LAT

Lewis Short

(verb) : abs-trăho, xi, ctum, 3, (abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 650)
* To draw away from a place or person, to drag or pull away.
* Lit.
* In gen.: ut me a Glycerio miserum abstrahat,Ter. And. 1, 5, 8; so, liberos ab aliquo,Caes. B. G. 3, 2, 5: aliquem de matris complexu avellere atque abstrahere,Cic. Font. 21 (17): aliquem e gremio e sinuque patriae,id. Cael. 24, 59; for which, aliquem gremio,Ov. M. 13, 658: aliquem raptim ex oculis hominum,Liv. 39, 49, 12: naves e portu,id. 37, 27, 6 (al. a portu): aliquem a conspectu omnium in altum,Cic. de Or. 3, 36, 145 (corresp. with, a terra abripuit).—Absol.: bona civium Romanorum diripiunt ... in servitutem abstrahunt,Caes. B. G. 7, 42, 3: navem remulco abstraxit,id. B. C. 2, 23.
* Trop., to draw away, withdraw, divert: animus se a corpore abstrahet,Cic. Rep. 6, 26: a rebus gerendis senectus abstrahit (for which in the preced., avocare),id. de Sen. 6: me a nullius commodo,id. Arch. 6, 12: aliquem a malis, non a bonis,id. Tusc. 1, 34 fin. al.: magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est,Sall. J. 29, 2: omnia in duas partes abstracta sunt, respublica, quae media fuerat, dilacerata,id. ib. 41, 5.—Hence, abstractus, a, um, P. a.; in the later philosophers and grammarians, abstract (opp. concrete): quantitas,Isid. Or. 2, 24, 14.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory