LAT

Lewis Short

(verb) : ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, 2. do.
* Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place: ex conspectu eri sui se abdiderunt,Plaut. Ps. 4, 7, 5: pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,removed, withdrawn,Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab: ascensu abdito a conspectu,Liv. 10, 14, 14: procul ardentes hinc precor abde faces,remove,Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.: abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,Cic. Fam. 13, 29, 4; so, se in contrariam partem terrarum,id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2: se in Menapios,to depart,Caes. B. G. 6, 5, 5: In silvam Arduennam,id. ib. 5, 3, 4: exercitum in interiora,to uithdraw,Vell. 2, 110, 3: ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),banished, exiled,Tac. A. 2, 85: se in bibliothecam,i. e. to retire to,Cic. Fam. 7, 28; cf.: se totum in litteras,id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419: se rus,Ter. Hec. 1, 2, 99: se domum,Cic. Pis. 38, 92: se Arpinum,id. Att. 9, 6, 1.
* Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.
* Aliquid: quae partes corporis ... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),Cic. Off. 1, 35, 126: amici tabellas,id. Pis. 17, 39: lacrimas, operire luctum,Plin. Ep. 3, 16, 6: abduntur (delphini) occultanturque incognito more,Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.: occultare et abdere pavorem,Tac. H. 1, 88: pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,Liv. 2, 45, 7; so, sensus suos penitus,Tac. A. 1, 11: aliquid dissimulata offensione,id. ib. 3, 64.
* In the neutr.: abdĭtum, i, subst.: terrai abdita,Lucr. 6, 809; so, abdita rerum (=abditae res),Hor. A.P. 49: in abdito coire,in concealment, secretly,Plin. 8, 5, 5, § 13. —Adv.: abdĭtē secretly: latuisse,Cic. Verr. 2, 2, 73, § 181; Ambros. Job et Dav. 1, 9, 29.
* With other prepp.: cultrum, quem sub veste abditum habebat,Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715: ferrum carvo tenus hamo,id. ib. 4, 719.—(ὀ) With abl.: caput cristatā casside,Ov. M. 8, 25: corpus corneā domo,Phaedr. 2, 6, 5: gladium sinu,Tac. A. 5, 7: latet abditus agro,Hor. Ep. 1, 1, 5: hunc (equum) abde domo,Verg. G. 3, 96: ita se litteris abdiderunt, at, etc.,Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—(ε) With dat. (poet.): lateri capulo tenus abdidit ensem,he baried,Verg. A. 2, 553.—(ζ) With local adv.: corpus humi,Flor. 4, 12, 38.—Hence. abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60: vis abdita quaedum,Lucr. 5, 1233: res occultae et penitus abditae,Cic. N. D. 1, 19: sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā; retrusa atque abdita,id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. —Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory