Lewis Short
Stercŭlĭus | Stercŭ-lus | Stercŭtus | Stercŭtĭus | Stercenĭus (noun M) : stercus
* The deity that presides over manuring, Tert. Apol. 25; Macr. S. 1, 7; Lact. 1, 20 fin.; 1, 36; Serv. Verg. G. 1, 21.—Called also, , Prud. στεφ. 2, 450; or , Plin. 17, 9, 6, § 50; Lact. 1, 20, 36; and, , Serv. Verg. A. 11, 850; cf. Aug. Civ. Dei, 18, 15; and Becker, Ant. 4, p. 16.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary