Lewis Short
Sēplāsĭa | Sēplāsĭa, ōrum | Sēplasĭum, ii | sēplasĭārĭus, ii | sēplasĭārĭum (noun F.n.n.m) : (ă, Aus. Epigr 123; ā, Marcell. Medic. 66), , f. (, , n., Varr. ap. Non. 226, 16)
* A street in Capua, where unguents were sold: Seplasia platea Capuae, in quā unguentarii negotiari sunt soliti,Ascon. Cic. Pis. 11, 24, p. 10 Orell.; so Varr. ap. Non. 226, 18; Cic. Pis. 11, 24; id. Agr. 2, 34, 94; id. Sest. 8, 19; Plin. 16, 10, 18, § 40; 33, 13, 57, § 164: fraus Seplasiae, i. e. ointments adulterated in the Seplasia, id. 34, 11, 25, § 108; Val. Max. 9, 1, 1 ext.—In plur., Pompon. ap. Non. 226, 20.—Hence, *
* N. (sc. unguentum), Seplasian unguent, Petr. 76, 6.
* M., a dealer in unguents, Lampr. Heliog. 30; Inscr. Orell. 4202; 4417.
* Μυροπώλιον, Gloss. Lat. Gr.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary