Lewis Short
(adj.adj.adj.) : Panchāĭa, ae, f., = Παγχαία
* A fabulous island in the Erythroean Sea, east of Arabia, rich in precious stones, incense, myrrh, etc.: totaque turiferis Panchaia pinguis arenis,Verg. G. 2, 139: (phoenicem) deferre nidum prope Panchaiam in Solis urbem,Plin. 10, 2, 2, § 4: dives,Tib. 3, 2, 23; Val. Fl. 6, 119; Claud. III. Cons. Honor. f.—Hence
* Panchaeus, a, um, adj., Panchoean: odores,Lucr. 2, 417; Verg. G. 4, 379; Ov. M. 10, 478.—Plur. as subst.: Panchaei, ōrum, m., the inhabitants of Panchaia, Mela, 3, 8.
* Panchāĭcus, a, um, adj., Panchoean: resinulae,Arn. 7, 233.
* Panchāĭus, a, um, adj., Panchoean: tellus (al. Panchaea),Ov. M. 10, 309: cinnama, Claud. Nupt. Honor. et Mar. 94.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary