LAT

Lewis Short

(adj.Subst.) : Mīlētus (-tos), i, f., = Μίλητος
* The city of Miletus, in Caria, the birthplace of Thales, Mel. 1, 17, 1; Plin. 5, 29, 31, § 112; Cic. Att. 9, 9, 2.—Esp., as a proverb for luxury and wantonness: paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos,Juv. 6, 296. —Hence
* Mīlēsĭus, a, um, adj., = Μιλήσιος, of or belonging to the city of Miletus, Milesian: Milesia mulier,Cic. Clu. 11, 32: vellera,Verg. G. 3, 306: lana,Plin. 29, 2, 9, § 33: rosa,id. 21, 4, 10, § 16: deus, i. e. Apollo, who had a temple and oracle at Miletus, App. M. 4, p. 157, 19: Ceres,Val. Max. 1, 1, 5: carmina, v.in the foll.
* Subst.
* Mīlēsĭa, ae, f., Miletus: propter Milesiae conditorem,App. M. 4, p. 157, 29.
* Mīlēsii, ōrum, m., the inhabitants of Miletus, Milesians, famous for their luxury and wantonness, Liv. 38, 39. 9; hence, transf.: Milesia carmina,wanton, lascivious songs,Ov. Tr. 2, 413: sermo Milesius,obscent stories,App. M. 1 init.; for which, as subst., Mīlēsĭae, ārum, f.plur. (sc. fabulae), Sev. Aug. ap. Capitol. Albin. 12.
* Mī-lētis, ĭdis, f.adj., of or belonging to Miletus, Milesian: Miletida ad urbem, i. e. Tomi,a colony of Milesians,Ov. Tr. 1, 10, 41.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

Mīlētus | Mīlētis, ĭdis (noun M.f) : Μίλητος
* The father of Caunus and Byblis, Ov. M. 9, 443.— Hence, , , , the daughter of Miletus: moesta,Ov. M. 9, 634.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory