Lewis Short
Īcădĭus | Īcă-dĭon (noun M) : Ἰκάδιος
* A notorious robber, Cic. Fat. 3, 5.—Called also : Rhonches Icadionque cum dixit Lucilius cognomina piratarum posuit, Fest. s. v. rhondes, p. 270 Müll. N. cr.; cf.: Icadion nomen saevissimi piratae, Paul. ex Fest. p. 106 ib.
* A son of Apollo, Serv. ad Verg. A. 3, 332.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary