Lewis Short
(adj.adj.) : Hȳmen, ĕnis, and Hymĕnaeus or -os, i, m., = Ὑμήν, Ὑμέναιος
* The god of marriage, of weddings, Hymen.
* Lit.: dum illam educunt huc novam nuptam foras, suavi cantu concelebra omnem hanc plateam Hymenaeo! Io Hymen Hymenaee! Io Hymen!Plaut. Cas. 4, 3, 1 sqq.; 15 sq.: jam veniet virgo, jam dicetur Hymenaeus. Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee,Cat. 62, 5 (acc. to the Gr. Ὑμὴν ὦ Ὑμέναιε); 62, 10 sq.; for which: io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee,id. 61, 124; 144 sq.: vulgus Hymen Hymenaee vocant,Ov. H. 14, 27; 12, 143: nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat,id. M. 1, 480: Hymen,id. H. 6, 44: taedas Hymenaeus Amorque Praecutiunt,id. M. 4, 758; so, Hymenaeus,id. ib. 6, 429; 9, 762 et saep.
* Derivv.: Hymĕnēĭus, a, um, adj., of or belonging to Hymen, Hymeneal: lex, Mart. Cap. poët. 7, § 1: tripudia,id. 2, § 132 al.
* Transf.
* A nuptial song: et subito nostras hymen cantatus ad aures Venit,Ov. H. 12, 137: hymenaeum qui cantent,Ter. Ad. 5, 7, 7; Ov. M. 12, 215; Stat. S. 2, 7, 87.—Hence, Hymĕnāĭcus, a, um, adj., = ὑμεναϊκός, hymeneal, belonging to a nuptial song: metrum,Serv. de Cent. Metr. 3, 2.
* Nuptials, a wedding: hymen funestus illaetabilis,Sen. Troad. 861: conubio jungam stabili propriamque dicabo: Hic hymenaeus erit,Verg. A. 4, 127: (Helena) Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos,id. ib. 1, 651; so in plur., Lucr. 4, 1251; Verg. A. 3, 328; 4, 99; Stat. Th. 3, 283.
* Transf., of animals, Verg. G. 3, 60.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary