LAT

Lewis Short

(adjective) : Furīna (also Furrīna), ae, f.
* A goddess worshipped in ancient Rome, otherwise unknown: Furrinalia Furrinae, quod ei deae feriae reipublicae dies is, quojus deae honos apud antiquos. Nam ei sacra instituta annua et flamen attributus: nunc vix nomen notum paucis,Varr. L. L. 6, § 19 Müll.: quarum (Eumenidum) et Athenis fanum est et apud nos. ut ego interpretor, lucus Furinae,Cic. N. D. 3, 18, 46: ponticulus, qui est ad Furinae, Satricum versus,id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 4.
* Deriv. Furī-nālis (Furrīn-), e, , of or belonging to Furina, Furinal-: flamen,Varr. L. L. 5, § 84; 7, § 45 Müll.—In plur. subst.: Furī-nālia (Furrīn-), ium, n., the festival of Furina (celebrated on the 25th of July), Varr. L. L. 6, § 19; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. pp. 394 and 411; Paul. ex Fest. p. 88 Müll.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory