ή, όν [ῡ] resserré, contracté, d’où :
      1 renfrogné, IL. 9, 503 ; EUR. El. 490 ; fig. THPP. COM. 2, 817 ;
      2 ridé, EUR. Suppl. 50 ; AR. Pl. 266 ; en parl. de fruits, PLUT. M. 735 d ; ARCHESTR. (ATH. 56 c), etc.

• Cp. -ότερος, MÉN. (Com. fr. 4, 334).

Étym. p.-ê. ἐρύω, de la R. indo-europ. *ueru-, tirer, contracter.

ή, όν, shrivelled, wrinkled, Il. 9.503, E. El. 490, Ar. Pl. 266, Pl. R. 452b; ῥυσὰ σαρκῶν πολιᾶν καταδρύμματα the tearing of old wrinkled flesh (cf. ῥυτίς), E. Supp. 49 (lyr.); ῥ. βουλευτήρια, prob. = ῥυσοὶ βουλευταί, Theopomp.Com. 75; μαστός Sor. 1.88; ἕλκος Gal. 10.404; ῥυσότερον βαλλαντίων πρόσωπον Alciphr. 3.55; ῥ. ἐπισκύνιον AP 6.64 (Paul. Sil.); also of fruits, etc., [ἀκρόδρυα] ἰσχνὰ καὶ ῥ. Plu. 2.735d; ἐλαῖαι Archestr. Fr. 7; σῦκα Philostr. Im. 1.31. — The forms ῥυσσός, ῥυσσαίνομαι, etc., are freq. in codd.

[ῡ], (von ῥύω, also) eigtl. zusammengezogen, dah. zusammengeschrumpft, runzlig ; Il. 9.503 ; ῥυσῷ γέροντι, Eur. El. 490 ; frg. 495 ; ῥυσὰ σαρκῶν πολιῶν καταδρύμματα χειρῶν, Suppl. 50 ; Ar. Plut. 266 ; sp.D., ῥυσὸν ἐπισκύνιον Paul.Sil. 50 (VI.64), wie in sp. Prosa, bei Plut. u. A. – Die Schreibung ῥυσσός scheint aus der prosodischen Unwissenheit Späterer entstanden ; Jacobs AP 60 ; Ach.Tat. 747 ; Seidler Eur. El. 485.