ου (ὁ) :
      1 prix d’une chose qu’on achète, IL. 21, 41 ; OD. 15, 387, 451 ;
      2 achat, OD. 15, 445 ; sel. d’autres, au m. sens que ci-dessus ;
      3 objet à vendre, denrée, marchandise, A.RH. 2, 1006.

Étym. p. *ϝόσνος, de indo-europ. *uos-no-, prix de vente ; cf. lat. vēnum, vēneō, vendō ; v. ὠνέομαι, ὠνή.

ὁ, price paid for a thing, ὁ δ’ ἄξιον ὦνον ἔδωκε Od. 15.388, cf. Il. 21.41; ἄσπετον ὦνον ἕλοιτο Od. 14.297; ὁ δ’ ὑμῖν μυρίον ὦνον ἄλφοι 15.452; the person or thing bought being in gen., Λυκάονος ὦνον ἔδωκε for Lycaon, Il. 23.746, cf. Theoc. 1.58, Inscr.Délos 502 A 17 (iii BC).
purchase, ἐπείγετε δ’ ὦνον ὁδαίων Od. 15.445.
articles of traffic, ὦνον ἀμείβονται βιοτήσιον A.R. 2.1006, cf. D.P. 1106.
(Cf. Skt. vasnás ΄price bid΄, vasnám ΄wage΄, Lat. vēnum (fr. *věsnom, this fr. *vŏsnom); ὦνος and ὠνή from *wŏsnos, *wŏsnā, cf. Aeol. ὄννα.)

ὁ,
1) Kaufpreis, Preis, Bezahlung ; ὦνον ἔδωκεν Il. 21.41 ; ὁ δ' ἄξιον ὦνον ἔδωκεν Od. 15.388, u. öfter ; die Sache, wofür, im gen., Il. 23.746.
2) das Kaufen, Einkaufen, ἐπείγετε δ' ὦνον ὁδαίων Od. 15.445.
3) die käufliche Ware, Sp.