ὡσ·αν·εί [ᾰ] conj. :
      1 comme si, avec un part. ARSTT. Pol. 1, 46, 11 ;
      2 comme, en quelque sorte, dev. un verbe à un mode pers. ARSTT. Probl. 23, 28 ; à l’inf. PLUT. M. 961 e ; dev. un subst. ARSTT. Metaph. 6, 11, 5 ; Mir. 30 ; dev. un adj. ARSTT. Mir. 19.

Étym. ὡς, ἄν, εἰ.

or ὡς ἂν εἰ (ὡς κἂν εἰ Arist. Mu. 396b1), as if, as it were, with Verbs, τὸ… πνεῦμα ὡσανεὶ προδιαλύεται Id. Pr. 934b6; πόλις ἥτις ὡ. πρόσχημα… ἦν Plb. 3.15.3; μήτε βλέπειν μήτ’ ἀκούειν, ἀλλ’ ὡ. βλέπειν καὶ ὡ. ἀκούειν Plu. 2.961f; with a part., ὡ. προκαλούμενος Plb. 1.46.11; with Nouns, ὡ. σάρκες Arist. Metaph. 1036b10; ὡ. ἀμμῶδες Id. Mir. 831b30; μέγεθος ὡ. βοῦς ib. 832b15, etc.

oder richtiger getrennt ὡς ἂν εἰ, gleich als wenn, gleichsam, Plut. u. a.Sp.