ένος, ὁ, collat. form of ὠλένη, = βραχίων, Suid. s. vv. ὠλένη (where gen. ὠλῆνος) and ὠλήν ; esp. in sense mat (cf. ὠλένη 3), ἐὰν ἐκ τῆς καλάμης ὠλένας ποιήσας κύκλῳ περὶ τοὺς σιροὺς περιτείνῃς αὐτούς Ph. Bel. 88.4 (cf. ὄλινοι· κριθῆς δεσμοί, Hsch.); ὠλένων δορωσίμων mentioned in brick-building accounts, PPetr. 3 p. 139 (iii. BC); also fem., τὰς ὠλένας τοῦ ἐλαιουργίου διπλᾶς ποίησον PFay. 110.29 (i AD), cf. Jahresh. 26 Beibl. 54 (Ephes., i AD, ὀλένας lapis); they were straw mats used to bind together layers of bricks, καλαμίδας τὰς νῦν λεγομένας ὠλένας, ἐπεὶ ἀπὸ καλάμων γίνονται, ἢ τοὺς θηλυκοὺς καλάμους τοὺς πρὸς σύνδεσμον τῶν πλινθίνων καταστρωμάτων τῆς οἰκοδομίας (AB 269, cf. EM 485.30); ὠλένες in pl. = matting for a roof, Hsch. s.v. κόνυζα (ὠλένων cod., rightly).

ένος, ὁ, seltene Nebenform von ὠλένη, Suid.