ος, ον :
      1 soumis à, dépendant de, dat. XÉN. An. 2, 5, 7 ; gén. ESCHL. Pers. 24 ;
      2 accusé de, gén. DÉM. 1315, 11.

Étym. ὑπέχω.

ον, (< ὑπέχω) subject, under control, θεοῖς X. An. 2.5.7; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου his subjects or officers, A. Pers. 24 (anap.). = ἔνοχος, liable to, ἐξωλείας D. 57.53; ὕποχοι ἐόντω τοῦ ἐνκλήματος IG 5(2).357.92 (Stymphalus); responsible for, διανοίας Ph. 1.429; πλημμελείας PLit. Lond. 138 viii 31.

untertänig, unterwürfig, τινί, Xen. An. 2.5.7 ; auch τινός, Aesch. Pers. 24. – Auch wie ἔνοχος, eines Verbrechens schuldig, τινός, z.B. ἐξωλείας, Dem. 57.53.