ατος (τὸ) :
      1 outrage, mauvais traitement, violence, HDT. 3, 48 ; 7, 160 ; EUR. Her. 18 ; XÉN. Ath. 3, 5, etc. ; τετρασκελὲς ὕϐρ. EUR. H.f. 181, litt. « les êtres violents à quatre jambes », càd. les Centaures ;
      2 objet d’outrage ou de violence, EUR. Or. 1038.

Étym. ὑϐρίζω.

ατος, τό, wanton or insolent act, outrage, Hdt. 7.160, E. Ba. 516 (both pl.), etc. ; ὕβρισμα… ἐς τούτους εἶχε ἐκ τῶν Σαμίων γενόμενον Hdt. 3.48; τόδ’ ὕ. ἐς ἡμᾶς ἠξίωσεν ὑβρίσαι E. Heracl. 18, cf. X. Ath. 3.5; τὰ τούτων ὑ. εἰς ἐμέ D. 21.80.
object of insolence, ὕβρισμα θέσθαι τινά, = ὑβρίζειν, E. Or. 1038. abstract for concrete, τετρασκελὲς ὕ., = τετρ. ὑβρισταί, of the Centaurs, Id. HF 181.

τό,
1) übermütige, mutwillige Handlung, verübte Freveltat ; τόδ' ὕβρισμ' ἐς ἡμᾶς ἠξίωσεν ὑβρίσαι, Eur. Heracl. 18 ; Her. 3.48, 7.160 ; Mißhandlung, Beschimpfung, Beleidigung, Plat. Ep. III.319b ; Xen. Ath. 3.5.
2) der Gegenstand der Mißhandlung, des Frevels, Eur. Or. 1038, ὕβρισμα θέμενος τὸν Ἀγαμέμνονος γόνον.