ας (ἡ) matrice, HPC. V. med. 18 ; Aph. 1253 ; ARSTT. H.A. 1, 13, 3 ; etc. ; au plur. HDT. 4, 109 ; HPC. Coac. 204 ; PLAT. Tim. 91 b ; avec jeu de mots sur ὑστέρα, fém. de ὕστερος, ATH. 586 d.

➳ Ion. ὑστέρη, HPC. ll. cc.

Étym. litt. fém. de ὕστερος, extérieur, saillant, d’où ventre ; cf. une relat. d’idées analogue pour τὰ ἔντερα ; cf. lat. uterus, sscr. udára, ventre.

Ion. ὑστέρη, ἡ, womb, Hp. VM 22, Aph. 5.22, Arist. HA 493a25, Thphr. HP 9.13.3, Sor. 1.2, etc. ; freq. in pl. ὑστέραι, Ion. gen. -έων, Hdt. 4.109, Hp. Coac. 515, Pl. Ti. 91c; — with a play on the Adj. ὑστέρα (the second woman), Ath. 13.585d.
ovary of animals, Arist. GA 720a26, HA 511a22; of birds, ib. 564b21; reptiles, ib. 508a13; fishes, ib. 566a7. (Lit.
the upper or protruding part, Skt. úttaras ΄upper΄, Comp. of úd ΄upwards΄; so also Skt. udáram ΄belly΄; cf. ὕστρος· γαστήρ, Hsch. ; or perh. ἡ ὑ. (sc. μήτρα or δελφύς) the back part.)

ἡ, ion. ὑστέρη, die Gebärmutter, Her. 4.109, eigtl. fem. von ὕστερος, das letzte oder unterste Eingeweide im Leibe des Weibes ; nach Andern von ὕστερος = γαστήρ, uterus, Plat. Tim. 91b.