ης (ἡ) [ῑ] combat, mêlée, IL. 5, 84, 200 ; 7, 14 ; 13, 383 ; OD. 11, 417 ; HÉS. Th. 631, 663 ; Sc. 119 ; au plur. IL. 5, 200 ; ὑσμίνην ἀρτύνειν, IL. 15, 303, engager le combat ; ὑσμίνην μῖξαί τινι, A.RH. 2, 985, engager le combat avec qqn ; πρώτῃ ἐν ὑσμίνῃ, IL. 15, 340, au premier rang des combattants.

Étym. cf. sscr. Yudh, combattre.

ἡ, Ep. Noun, fight, battle, combat, κατὰ κρατερὴν ὑ. Il. 5.84, al. ; κατὰ κρατερὰς ὑ. ib. 200; ἐν σταδίῃ ὑ. 13.314; ἐν ὑ. δηϊοτῆτος 20.245; πρώτῃ ἐν ὑ. in the front of the fight, 15.340; ὑσμίνηνδε to the fight, 2.477; ὑσμίναν φέροντες B. 12.144; — in Il. 2.863, 8.56, we have a metaplast. Ep. dat. ὑσμῖνι as if from ὑσμίν or ὑσμίς. (Cf. Skt. yúdh fem. ΄battle΄, yúdhyati ΄fight΄.)

ἡ, Treffen, Schlacht ; Hom. oft, bes. Il., gew. mit Beiw., κρατερή ; auch ὑσμίνη δηϊοτῆτος, Il. 20.245 ; πρώτη ὑσμίνη, das Vordertreffen, 15.340, 20.395 ; ὑσμίνηνδε, in die Schlacht, 2.477. – Der dat. lautet, wie von ὑσμίν, ὑσμῖνι, Il. 2.863, 8.56.