ος, ον :
   I act. :
      1 qui se répand en dessous, souterrain, STR. 580, 614 ; JOS. A.J. 7, 9, 6 ; APP. Civ. 4, 13 ;
      2 qui creuse en dessous : ἕλκος, DIOSC. 5, 138, ulcère qui ronge en dessous ;
   II pass. creusé sous terre, miné, DS. 3, 37 ; STR. 578 ; subst. ὁ ὑπόνομος (s.-e. τόπος) :
      1 conduit souterrain, mine, THC. 2, 76 ; POL. 5, 71, 9 ; 10, 28, 2 ; DH. 3, 67 ; DS. 3, 11 ; PLUT. Cam. 5 ;
      2 tuyau à eau, conduite d’eau, XÉN. Hell. 3, 1, 7 ; ARSTT. Meteor. 1, 13, 11 ; particul. conduit d’écoulement souterrain, égout, cloaque, STR. 235 ; APP. Civ. 4, 40.

Étym. ὑπονέμομαι.

ον, (< ὑπονέμομαι) undermined, τόπος D.S. 3.37; χώρα ὑ. πυρὶ καὶ ὕδατι Str. 12.8.17.
underground, ὑ. τάφροι sewers, App. BC 4.13; ὀρύγματα J. AJ 7.9.6; ὑ. ἄντρον Str. 13.1.67; ὑ. τὴν ἀποφορὰν ἔχει, of a lake, Id. 12.8.19 (s.v.l.). ὑ. ἕλκος a spreading ulcer with undermined edges, Dsc. 5.120; κόλποι ὑ. Id. 1.128, cf. Heras ap. Gal. 13.815. ὑπόνομος, ὁ, as Subst., underground passage, mine, Th. 2.76; οὐκέτι ὑπονόμοις, ἀλλ’ ἤδη μηχαναῖς αἱρεῖν τὴν πολιτείαν Plu. Caes. 6.
waterpipe, conduit, X. HG 3.1.7, Arist. Mete. 350a1, IG2². 2491.11, PCair. Zen. 745.19 (iii BC).
sewer, Str. 5.3.8, App. BC 4.40.
vein of minerals, X. Vect. 4.26.

unter der Erde hingehend, unterirdisch, unterminiert ; χώρα ὑπόνομος πυρὶ καὶ ὕδατι Strab. 12.8.17, u. öfter ; τόπος ὑπόνομος DS. 3.36 ; auch ἕλκη, unterkötig, Diosc.; – ὁ ὑπόνομος, unterirdischer Gang, Mine, ὑπόνομον ἐκ τῆς πόλεως ὀρύξαντες Thuc. 2.76 ; Arist. Meteor. 1.13 ; Plut. Cam. 5 ; – Kanal, übh. ein Loch in der Erde, Pol. 5.71.9 u. a.Sp.