ατος (τὸ) :
      1 diaphragme (cf. διάφραγμα) ARSTT. H.A. 1, 17, 8 ; 3, 1, 6, etc. ; chez les insectes, séparation entre le thorax et l’abdomen, ARSTT. H.A. 4, 9, 3, etc. ;
      2 au plur. armature dont on entoure les flancs d’un navire pour maintenir les ais, PLAT. Rsp. 616 c ; Leg. 945 c ; CALLIX. (ATH. 204 a).

Étym. ὑποζώννυμι.

ατος, τό, (< ὑποζώννυμι) diaphragm, midriff, Arist. HA 509b17, 514a30, PA 674a9, al. in insects, division between thorax and abdomen, Id. HA 535b8, PA 659b16, al. in pl., ropes or braces used to strengthen the hull of a trireme (cf. ὑποζώννυμι II), Pl. R. 616c (where a beam of light passing through heaven and earth is compared to τὰ ὑ. τῶν τριήρων), Lg. 945c, IG2². 1479.49, 1609.108, 1611.335, 410, 1612.319, 1622.287, 640, 1627.410, 1668.74, 1673.12, 13, etc. ; ὑ. ἐλάμβανε δώδεκα (sc. ἡ τεσσαρακοντήρης ναῦς)· ἑξακοσίων δ’ ἦν ἕκαστον πηχῶν Callix. 1; ὁ στόμαχος καθάπερ νεὼς τοῦ σώματος ὑ. ὑπάρχει Herod.Med. in Rh.Mus. 58.99; cf. ζώμευμα.

τό,
1) das Zwerchfell, auch διάζωμα, Arist. H.A. 3.1.
2) bei Trieren, zum Tauwerk gehörig, ein Gurt um das Schiff gegen den Wogenandrang, s. Att. Seew. p. 134 u. vgl. Plat. Legg. XII.945c u. Rep. X.616c : οἷον τὸ ὑποζώματα τῶν τριήρων, οὕτω πᾶσαν ξυνέχων τὴν περιφοράν ; Ath. V.204 ; App. B.C. 5.91 ; Ap.Rh. 1.368.
Bei Poll. 1.89 der mittlere Teil des Steuerruders.