GRC
ὑποφῆτις
JSON
Bailly
ὑπο·φῆτις, ιδος (ἡ) fém. de ὑποφήτης ATH. 590 e ; ANTH. 6, 46.
➳ Dor. acc. ὑποφᾶτιν, ANTH. l. c. ; plur. nom. ὑποφάτιες [ᾱ] PD. P. 2, 140.
Étym. ὑποφαύτιες Bœckh, ὑποφάντιες Bgk.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
(properisp.), ἡ, fem. of ὑποφήτης, Ἀφροδίτης (of Phryne) Ath. 13.590e; Ἐνυαλίοιο καὶ Εἰράνας ὑποφᾶτιν… σάλπιγγα AP 6.46 (Antip.Sid.); — διαβολιᾶν ὑποφάτιες prob.
purveyors of slander (= ἑρμηνευταὶ καὶ διάβολοι Sch.), perh. in reference to the ποταγωγίδες of Hiero, Pi. P. 2.76; v.l. ὑποφάντιες (lemma in Sch. E), which might be taken as suggestions (Dor. for ὑποφάνσεις).
purveyors of slander (= ἑρμηνευταὶ καὶ διάβολοι Sch.), perh. in reference to the ποταγωγίδες of Hiero, Pi. P. 2.76; v.l. ὑποφάντιες (lemma in Sch. E), which might be taken as suggestions (Dor. for ὑποφάνσεις).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ἡ, fem. von ὑποφήτης, Ath. 590e.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
