ὑπο·φύω, pousser à la suite, TH. H.P. 4, 15, 2 ;

Moy. ὑποφύομαι (f. -φύσομαι, ao.2 ὑπέφυν, etc.) :
      1 naître ou croître sous, dat. HPC. V.C. 910, Fract. 774 ;
      2 en parl. des dents, pousser les unes à la suite des autres, ARSTT. H.A. 2, 2, 1, etc. ;
      3 être en voie de croissance, EL. V.H. 8, 8.

cause to grow up under, τοῖσι δ’ ὑπὸ χθὼν φύεν ποίην Il. 14.347; — Pass., fut. -φύσομαι Diog.Oen. 29; aor.2 -εφύην Arist. HA 501b9; pf. -πέφυκα Gal. 2.277 : — grow up below or as a substitute, of flesh, Hp. VC 17, Fract. 33; of teeth, Arist. l.c. ; of hoofs, ib. 604a25; metaph, ἂν [τὰς ῥίζας] ὑποτέμωμεν, οὐδὲν τῶν κακῶν ἡμῖν φύσεται Diog.Oen. l.c. ; — ὑποφύει = ὑποφύεται is f.l. in Thphr. HP 4.15.2. Pass., of muscles, to be inserted under, τῷ δέρματι Gal. 2.246, UP 3.11, cf. 4.10, al. Pass. also, to be in process of growth, ἐξειργάσατο τὴν τέχνην τὴν γραφικὴν ὑποφυομένην ἔτι Ael. VH 8.8.