ὑπο·φαίνω (ao. ὑπέφηνα) :
   I tr. :
      1 montrer sous, d’où au pass. se montrer sous : ὑπὸ τὰς πύλας ἵππων τε πόδες καὶ ἀνθρώπων ὑποφαίνονται, THC. 5, 10, sous les portes apparaissent des pieds de chevaux et d’hommes ;
      2 montrer de dessous, produire au jour : θρῆνυν τραπέζης, OD. 17, 409, tirer un escabeau de dessous la table ; fig. πρᾳότητα, POL. 27, 10, 3, montrer de la douceur ; ἐλπίδα, DÉM. 379, 1, donner une espérance ;
      3 montrer un peu, faire entrevoir, d’où au pass. commencer à se montrer : ἅμα τῷ ἦρι ὑποφαινομένῳ, XÉN. Hell. 5, 3, 1, au moment où le printemps commençait à paraître ; cf. XÉN. Cyr. 4, 5, 14 ;
      4 fig. montrer, faire comprendre : τί τινι, PHALAR. Ep. 117, qqe ch. à qqn ;
   II intr. :
      1 se montrer, apparaître, PLAT. Soph. 245 e ; DIN. 92, 43, etc. ;
      2 commencer à se montrer : ἡμέρα ὑπέφαινε, XÉN. An. 3, 2, 1, etc. ; LUC. Nec. 9, le jour commençait à paraître ; cf. XÉN. An. 4, 3, 9, etc. ; PLAT. Prot. 312 a, etc. ; avec un part. ὑποφαίνει λαμπρὰ ἐσομένη, ANAXANDR. (ATH. 570 e) elle s’annonce comme devant être brillante.

bring to light from under, θρῆνυν ὑπέφηνε τραπέζης he drew the stool from under the table, Od. 17.409.
show a little, just show, θύννοι… τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντες Arist. HA 537a21; αἱ παρειαὶ ὑ. τὴν τῆς αἰδοῦς χροιάν Poll. 2.87; metaph, give indications of, μικρὰν ἐλπίδα D. 19.123; πραότητα Plb. 27.12.3, cf. v.l. in 23.5.5; c. part., ὑπέφαιν’ ἐσομένη… λαμπρὰ (Dobree for -ὸν) πάνυ Anaxandr. 9.6; ὑ. ὥσπερ ἐπιθησόμενος Ael. NA 5.19; c. acc. et inf., Sor. 2.61. Pass., to be seen under, ὑπὸ τὰς πύλας πόδες πολλοὶ ὑποφαίνονται Th. 5.10; cf. v.l. in Thphr. Char. 4.4.
just show oneself, be half seen, as the half-opened eyes (cf. ὑπόφασις 1), ἤν τι ὑποφαίνηται τοῦ λευκοῦ Hp. Prog. 2, Aph. 6.52; of teeth, Arist. HA 502a12; εἴ τι τῆς χώρας ἔρημον χιόνος ὑ. Arr. An. 4.19.1; ὑ. σελήνη Ael. NA 4.10; ἡ ὠλένη διὰ τῆς ἐσθῆτος Philostr. Im. 2.8; ὑ. σωτηρία Isoc. 4.93, 6.44; ὅπως πιστότερα ὑμῖν ὑποφαίνοιτο Lys. 13.19 codd. (ὅπως πιστοτέρα ἡ μήνυσις φαίνοιτο corr. Francken); ἀμφισβήτησις Arist. EN 1096b9; ἡμέρα, ἔαρ (v. infr. III), X. Cyr. 4.5.14 (as v.l.), HG 5.3.1. intr. in Act., of the dawn of day, ὑπέφαινε ἡμέρα, ἕως, the day gradually breaks or just begins to break, Id. An. 3.2.1, 4.3.9, cf. Cyr. 4.5.14, etc. ; ἤδη ὑπέφαινέν τι ἡμέρας (impers.) Pl. Prt. 312a; so ἔαρ ὑπέφαινε X. HG 3.4.16; γίνωσκε τὸν καρπὸν καλῶς ὑποφαίνοντα PCair. Zen. 329.13 (iii BC). metaph, τὰ νῦν ὑποφαίνοντα the difficulties now dawning upon us, Pl. Sph. 245e; τοσαύτας ὁρῶν ὑποφαινούσας ἐλπίδας Din. 1.21; ἐὰν ὑποφαίνῃ ἀπορία μέλιτος Arist. HA 625a23.

(φαίνω),
1) darunter zeigen, sichtbar machen, θρῆνυν ὑπέφηνε τραπέζης, er holte den Fußschemel unter dem Tische hervor und zeigte ihn, Od. 17.409 ; – Etwas dabei zeigen, merken lassen, ἐλπίδα μικράν Dem. 19.123 ; πρᾳότητα καὶ βάθος ὑπέφαινε ἐλευθέριον Pol. 27.10.3.
2) Pass. sich darunter, dabei sehen lassen, erscheinen ; sich heimlich, allmälig zeigen, ὑποφαινεται ἡμέρα, ἔαρ, der Tag, der Frühling bricht allmälig an, Xen. Hell. 5.3.1 ; ὑπὸ τὰς πύλας ἵππων τε πόδες πολλοὶ καὶ ἀνθρώπων ὑποφαίνονται Thuc. 5.10 ; – πιστότερα ὑποφαίνοιτο Lys. 13.19 ; ὑποφαινομένης οὐδεμιᾶς σωτηρίας Isocr. 4.93 ; – so auch das act. intr., ὁρῶν ἐλπίδας ὑποφαινούσας Din. 1.21, wo früher ὑποβαινούσας stand ; δηλοῖ σχεδὸν καὶ τὰ νῦν ὑποφαίνοντα Plat. Soph. 245e ; ἤδη γὰρ ὑπέφαινέ τι τῆς ἡμέρας Prot. 312a, wie Xen. Cyr. 4.5.14, An. 3.2.1 u. öfter ; Pol. 1.53.5 u. Sp.