GRC
ὑπουράνιος
JSON
Bailly
ὑπ·ουράνιος, ος, ον [ᾰ]
1 qui est sous le ciel, IL. 17, 675 ; T. LOCR. 104 d (var. ἐπουρανία) ;
2 qui s’élève jusqu’au ciel, IL. 10, 212 ; OD. 9, 264.
1 qui est sous le ciel, IL. 17, 675 ; T. LOCR. 104 d (var. ἐπουρανία) ;
2 qui s’élève jusqu’au ciel, IL. 10, 212 ; OD. 9, 264.
➳ Fém. -α, ion. -η, ARAT. 134.
Étym. ὑ. οὐρανός.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, and in Arat. 134 η, ον : — under heaven, under the sky, ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν Il. 17.675; εἴδωλα Arat. 616; τόπος Dam. Pr. 56; οἱ ὑ.
heavenly beings, Phld. Piet. 58.
as far as heaven covers, μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος εἴη Il. 10.212, cf. Od. 9.264.
heavenly beings, Phld. Piet. 58.
as far as heaven covers, μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος εἴη Il. 10.212, cf. Od. 9.264.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
bei sp.D. auch 3 Endgn, Arat. 134, unter dem Himmel, Il. 17.675 ; – bis an den Himmel reichend, himmelhoch, κλέος 10.212, Od. 9.264.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
