ή, όν :
   I subordonné :
      1 en gén. p. opp. à προτακτικός, EUST. Op. 95, 90 ; 221, 24 ;
      2 particul. soumis, dépendant : ὑποτακτικὸν φωνῆεν, EM. 203, 47, etc. litt. voyelle dépendante, càd. la seconde des deux voyelles d’une diphtongue ;
      3 ὑπ. ἄρθρον, GR. COR. p. 385, l’article postérieur, càd. ὅς, ἥ, ὅ ;
      4 relatif, en parl. du pronom relatif, ATH. 493 b ;
   II qui concerne la subordination, p. suite, le subjonctif : ὑποτακτικὴ ἔγκλισις, DYSC. Synt. 261, etc. la flexion du subjonctif, le subjonctif.

Étym. ὑποτάσσω.

ή, όν, post-positive, necessarily placed after something with which it is combined, e.g. μοι, opp. ὑποτασσόμενος (capable of being placed after, e.g. ἐμοί), A.D. Pron. 35.22, cf. Adv. 126.21; ὑ. συλλαβαί, e.g. γμ, κμ, χμ, Id. Synt. 7.9, cf. 58.3; ὑ. φωνῆεν a vowel which must come second in a diphthong, EM 203.47, al. ; στοιχεῖα (i.e. ι and υ) D.T. 631.8; οὐχ ὑ. τῷ ν τὸ π, π cannot follow ν, D.H. Comp. 22. Adv. -κῶς, opp. προτακτικῶς, A.D. Synt. 227.15. ὑ. ἄρθρον, i.e. ὅς, ἥ, ὅ, D.T. 640.6, A.D. Pron. 110.14, Greg.Cor. p. 385 S. ; τὸ 'ὅς' ὑποτακτικόν Ath. 11.493b; ὑ. σύνταξις τῶν ἄρθρων A.D. Synt. 87.2. of Verbs, ὑ. ἔγκλισις subjunctive mood, D.T. 638.8, A.D. Synt. 246.15, al. ; τὰ καλούμενα ὑ. ῥήματα verbs in the subjunctive, ib. 265.25, cf. Conj. 243.13, 244.18, al. ; ἐὰν τοῦτο κὸν ᾖ if this is subjunctive, Phryn. 337; ὑ. σύνδεσμος conjunction requiring the subjunctive, Thom.Mag. p. 132 R. -τακτικόν, τό, a charm for bringing people into subjection, PMagLond. 121.940; ὑ. Ἀπόλλωνος ib. 124.36. ὑποτακτικὰ ζῴδια the feminine ζῴδια, i.e. even numbers beginning with Taurus, Cat.Cod.Astr. 1.165, 5(1).187.
submissive, obedient, τέκνα PMasp. 97v D 37 (vi AD).

ή, όν, unterordnend, unterwerfend, Sp.
Bei den Gramm. den Konjunktiv regierend, ὁ ὑποτακτικός, auch ἡ ὑποτακτική, der Subjunktiv.