ὑπο·στορέννυμι (f. ὑποστορῶ, ao. ὑπεστόρεσα) c. ὑποστρώννυμι :
      1 étendre des tapis, des couvertures, OD. 20, 139 ;
      2 particul. faire un lit, EUB. (ATH. 553 b) ;
      3 p. ext. tendre : χεῖρας κέρδεσιν, A. PL. 272, tendre la main pour recevoir de l’argent ;

Moy. répandre sous, NIC. Th. 63 ; avec un gén. partit. : τῆς ὀριγάνου, AR. Eccl. 1030, de l’origan.

[νῡ], (στορέννυμι), ὑποστόρνυμι, v.l. bei Xen. Cyr. 8.8.16, unterbreiten, unterdecken, -streuen ; bes. vom Bett, polstern, δέμνια ὑποστορέσαι τινί, Od. 20.139 ; u. übertr., λέκτρα ὑποστορέσαι τινί, einem Manne das Bett unterbreiten, = ihm zur Gattin dienen (s. ὑποστρώννυμι).
Med. ὑποστόρεσαί νυν πρῶτα τῆς ὀριγάνου, dem folgdn ὑπόθου entsprechend, Ar. Eccl. 1030.