ὑπο·ϐρύχιος, α, ον [ῠ]
   I enfoncé sous l’eau, HH. 33, 12 ; particul. submergé, HDT. 1, 189 ; PLAT. Phædr. 248 a ;
   II p. ext. :
      1 enfoncé (sous le sable, sous la terre, etc.) LUC. Dips. 3 ;
      2 enfoncé ou fixé profondément, profond, HPC. Art. 789, Epid. 1, 963 ; ARÉT. Caus. m. acut. 2, 7 ; en gén. profond, en parl. de la mer, OPP. H. 1, 49 ; 5, 159.

➳ Fém. -ος, APD. 3, 15, 8, 3.

Étym. ὑ. βρύχω.

ον, also α, ον, under water, τὴν δ’ ἄνεμος… καὶ κῦμα θαλάσσης θῆκαν ὑποβρυχίην h.Hom. 33.12; ὑποβρύχιον… φέρων (sc. τὸν ἵππον) Hdt. 1.189; ὑ. θάνατοι Cat.Cod.Astr. 2.161; metaph, ἡ Ἑλλὰς ὑ. φερομένη Aristid. Or. 23 (42).46.
below the surface, ὑποβρύχιαι συμπεριφέρονται Pl. Phdr. 248a; opp. ἐπιπολάζων, Luc. Dips. 3; deep-seated, ἐκπυήσιες Hp. Art. 12; ὑ. πυρετός a hidden fever, one that shows itself by degrees, Id. Epid. 1.25 (so Littré with Gal. 9.560; ἄρχεται μαλακῶς καὶ ὑποβρύχια [Adv.] codd., Kühl.); πυρετοὶ ὑποβρύχιοι Aret. SD 2.9; ὀφθαλμῶν ὑ. πόνος ib. 1.2; πῦρ Id. SA 2.7.
deep, θάλασσα, βυσσός, Oppian. H. 1.49, 5.159. — Cf. βρύχιος, περιβρύχιος. = ὑποβρυχώμενος, of oxen, h.Merc. 116.

etwas brüllend, ist f.l. im H.h. Merc. 116.

auch 3 Endgn, wie H.h. 33.12 u. Plat. a.a.O., unter Wasser ; Her. 1.189 ; Plat. Phaedr. 248a ; ὑποβρύχια ἐγένετο τὰ πλοῖα Pol. 1.37.2 ; Sp., wie Luc. Tim. 3 ; übh. in der Tiefe ; unter der Erdoberfläche, Ggstz ἐπιπολάζων, Luc. Dipsad. 3.