ὑπερ·φύομαι (f. -φύσομαι, ao.2 -έφυν, etc.) :
      1 croître sur, GAL. Comm. Plat. Tim. p. 6, 15 ; ARISTÉN. 1, 6 ;
      2 naître ou croître au-dessus de, fig. càd. l’emporter naturellement ou simpl. l’emporter sur : τινά τινι, HDT. 6, 127 ; DC. 56, 2, sur qqn en qqe ch. ; τινος, ARSTD. t. 2, 151, sur qqn.

Étym. ὑ. φύω.

Pass., with aor.2 and pf. Act., grow upon or over, [ἔρως] ἔνδον τῆς ἐμῆς ὑπερεφύετο ψυχῆς Aristaenet. 1.6 (sed leg. ὑπεφύετο)· τινι Gal. in Pl. Ti. p. 6 D. metaph, surpass, excel, c. acc. pers. et dat. rei, ὑπερφὺς Ἕλληνας ἰσχύϊ Hdt. 6.127, cf. D.C. 56.2; c. gen. pers., Aristid. 2.151 J.

mit aor.2 u. perf. act. (s. φύω), darüber entstehen, bes. darüber hinauswachsen, übertreffen ; ὁ ὑπερφὺς Ἕλληνας ἰσχύϊ, der sie an Macht übertraf, Her. 6.127 ; Sp., wie DC. 56.2.