GRC
ὑπερθετικός
JSON
Bailly
ή, όν, qui marque la supériorité, superlatif, RHÉT. 7, 430 W.
Étym. ὑπερτίθημι.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, superlative, τὸ ὑ. εἶδος τῆς συγκρίσεως Sch. Hermog. Stat. in Rh. 7(1).430 W. ; τὸ ὑ. alone, Poll. 3.136, cf. Asp. in EN 110.30, Simp. in Cael. 713.28; ὑ. ὄνομα EM 143.12, cf. A.D. Adv. 167.26, etc. Adv. -κῶς in the superlative, Gal. 9.619, 12.814, Sch. Ar. Pl. 83, etc.
dilatory, Ph. 2.269, Hsch., Phot., Suid. s.v. μελληταί.
requiring or causing delay, Vett.Val. 182.17, al.
dilatory, Ph. 2.269, Hsch., Phot., Suid. s.v. μελληταί.
requiring or causing delay, Vett.Val. 182.17, al.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ή, όν, überbietend, superlativisch, ὁ ὑπερθετικός, der Superlativus.
• Adv. ὑπερθετικῶς, im Superlativ, Gramm.
• Adv. ὑπερθετικῶς, im Superlativ, Gramm.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
