'εως (ἡ) :
   I retranchement successif, réduction graduelle, EPIC. (PLUT. M. 1088 c) ; DS. 3, 17 ; 12, 21 ; d’où abs. exception ; μεθ' ὑπεξαιρέσεως, M. ANT. 4, 1, etc. sous réserve ; καθ' ὑπεξαίρεσιν, SEXT. M. 8, 479, etc. par exception ;
   II particul. :
      1 t. de rhét. exception, RHÉT. 8, 437 W. ;
      2 t. de math. soustraction, EUCL. Elem. 5, 13.

Étym. ὑπεξαιρέω.

'

εως, ἡ, removal, τοῦ ἀλγοῦντος Epicur. Sent. 3 (ἐξαίρεσις a better reading, acc. to Demetr.Lac. Herc. 1012.23); τοῦ ἀλλοτρίου Gal. 14.681; τῶν ἀποφατικῶν Stoic. 2.84; μεθ’ ὑπεξαιρέσεως with a reservation, Epict. Ench. 2.2, M.Ant 4.1, Stoic. 3.149, cf. D.S. 12.21 (pl.), Artem. 1.52; καθ’ ὑπεξαίρεσίν τινος S.E. M. 8.479; εἶχεν ὑ. τοῦ μὴ ὅμοιον εἶναι… A.D. Adv. 205.21; hence in Rhet., a treating as exceptional, Alex. Fig. 1.7.
refutation, opp. πίστις, Phld. Rh. 1.202 S. (pl.).

ἡ, das Heraus- u. Wegnehmen, das heimliche od. allmälige Wegnehmen ; Plut. Non Posse 3, Num. 9 ; τοῦ ἀλγύνοντος, allmälige Entfernung, DL. 2.89 ; μεθ' ὑπεξαιρέσεως, allmälig, Simplic. ad Epict.