ὑπ·εκλύω, relâcher ou affaiblir peu à peu, acc. PLUT. Nic. 14 ; JOS. B.J. 7, 8, 5 ; au pass. se relâcher ou s’affaiblir peu à peu, HPC. 600, 26 ; SEXT. M. 11, 214.

loosen or weaken a little, τὴν γνώμην Plu. Nic. 14; τὴν σφοδρότητα τῆς ἐμβολῆς J. BJ 7.8.5; τὸν τῆς ὁλκῆς τόνον Sor. 2.61 (prob.); ἐπὶ συνουσίαν ὁρμάς Ps.-Dsc. 1.103; [ὁ οἶνος] στρατηγοὺς τῆς φρονήσεως ὑπεκλύει Sch. Il. 6.260; weaken the force of, τὸν λόγον A.D. Synt. 224.4; — Pass., cease, become weaker and weaker, παλμοὶ ὑπεκλυόμενοι Hp. Mul. 1.25; οἶνος Sch. Ar. V. 151; ὑπεκλυομένην ἴσχει τὴν ταραχήν S.E. M. 11.214, cf. Sor. 2.11; c. gen., to be freed from, τινος A.D. Synt. 41.11.

(λύω), von unten od. heimlich loslassen ; ein wenig entkräften, Hippocr. im pass.; ὑπεκλυομένη ταραχή S.Emp. adv.eth. 214.