[ῡῐᾰ], ου, Dor. ὑλιβάτᾱς, ὁ, epith. of τράγος (ταῦρος Eust., unmetrically), Antiph. 133.3 (anap., cod. A. Ath. ; ἠλιβάτας Eust.); also δέλφακας ὑλιβάτους Anaxil. 12 (lyr., cod. A Ath.); perh. = mud-walker (< ὗλις), esp. in Anaxil. l.c., but ἠλιβάτας, -τους are prob. in both places; ὑλιβάταισι occurs with little context in IG2². 4762 (i/ii AD).

ὁ, f.l. für ὑληβάτης oder ὑλοβάτης, Lobeck Phryn. 637, findet sich Muc. Scaev. (IX.217), u. τράγος Ath. IX.402e. Vgl. ἀλίβατος.