ιδος (ὁ) [ῑρ] Osiris :
      1 dieu égyptien, personnification du Soleil, HDT. 2, 42, etc. ; PLUT. M. 364 d ; ORPH. Arg. 32 ;
      2 n. de plante (Chenopodium scoparia L.) DIOSC. 4, 143.

➳ Gén. ion. -ιος, HDT. 2, 144, 156 ; att. -εως, JOS. c. Ap. 1, 26.

ὁ, Osiris, Hdt. 2.42, etc. ; gen. Ὀσείριδος IG 11(4).1234 (Delos, ii BC), Ὀσίριος Hdt. l.c., OGI 90.10 (Rosetta, ii BC), Ὀσίρεως Man. ap. J. Ap. 1.26 ; dat. Ὀσίριδι IG2². 1367.4, Ὀσίρει OGI 60.4 (Canopus, iii BC); Ὀσίριδος ἀστήρ, = the planet Jupiter, Ach.Tat. Intr. Ar. 17 ; — Adj. Ὀσιριακός, τὰ Ὀσιριακά Plu. 2.360f; fem. Adj. Ὀσιριάς, Dam. Isid. 107; πόα, = ὄσιρις, Aët. 1.304.