ης (ἡ) obscurité, ténèbres, nuit, THGN. 1075 ; EUR. Ion 955, etc. ; T. LOCR. 97 c ; XÉN. Lac. 5, 7 ; POL. 18, 2, 7.

➳ Dor. ὄρφνα, PD. O. 1, 71, etc. ; EUR. I.T. 151, etc. ; T. LOCR. l. c.

Étym. incert.

Dor. ὄρφνα, ἡ, the darkness of night, night, first in Thgn. 1077, and Pi., who has both ἐν ὄρφνᾳ and ἐν ὄρφναισιν, O. 1.71, P. 1.23 ; so δι’ ὄρφνας E. Supp. 994 (lyr., cj. Herm. for δι’ ὀρφναίας); χθονὸς μέλαιναν ὄρφνην, of the nether world, E. HF 46; ἐνέρων ἐς ὄρφναν ib. 353 (lyr.); οὔτε… ἠοῦς, οὐκ ὄρφνης neither at morn, nor by night, IG 14.2012 Ca 4 (Rome); — rare in Prose, X. Lac. 5.7, Ti.Locr. 97c, 97d, Plb. 18.19.7, Phint. ap. Stob. 4.23.61a.

ἡ (verwandt mit ὀρφνός), die Finsternis, das Dunkel, bes. die Nacht ; Theogn.; Pind., ἐν ὄρφνᾳ u. ἐν ὄρφναισιν, Ol. 1.71, P. 1.23 ; Eur. Rhes. 69, Herc.Fur. 46 u. öfter ; die Unterwelt, γᾶς ἐνέρων τ' εἰς ὄρφναν, 352 ; Ar. Ran. 1328 ; auch Tim.Locr. 97c ; Xen. Lac. 5.7 ; ὑπὸ τὴν ὄρφνην, in der Finsternis, Pol. 18.2.7.