ου (ὁ) :
      1 roseau dont on couvre les maisons, IL. 24, 451 ;
      2 p. ext. toiture, THC. 1, 134 ; d’où toit, en gén. XÉN. An. 7, 4, 16, etc. ; PLAT. Rsp. 417 a, etc.

Étym. ἐρέφω.

ὁ, (< ἐρέφω) reed used for thatching houses, described as λαχνήεις, Il. 24.451 ; distd. fr. κάλαμος, etc., Arist. Fr. 268. = ὀροφή, roof, Orac. ap. Hdt. 7.140, A. Supp. 650 (lyr.), Ar. Lys. 229, Th. 1.134, Pl. R. 417a, etc. ; pl., ὀρόφους Φοίβου, i.e. his temple, E. Ion 89 (anap.).
cover of a wagon, Paus. 1.19.1.

ὁ, Rohr, womit man die Häuser deckt, Dachrohr ; καθύπερθεν ἔρεψαν λαχνήεντ' ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες, Il. 24.251 ; Dach, Decke, Aesch. Suppl. 638 ; εἰς ὀρόφους Φοίβου, Eur. Ion 89 ; Ar. Lys. 229 ; τοῦ οἰαήματος τὸν ὄροφον ἀφεῖλον, Thuc. 1.134 ; οὐδ' ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὄροφον ἰέναι, Plat. Rep. III.417a, wie auch wir ähnlich sagen »unter einem Dache mit Einem leben«.