ὄρμενος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

ὄρμενος

Bailly

ου (ὁ) tige, pousse, particul. trognon de chou, ATH. 62 f.

Étym. propr. part. ao.2 moy. de ὄρνυμι.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

or ὅρμενος, ὁ, shoot, sprout, or stem, stalk, = ἀσφάραγος II, esp. = κραμβοσπάραγον, Diph. Siph. ap. Ath. 2.62f, Hsch. ; pl. ὄρμενοι Poll. 6.61 ; but also ὄρμενα Posidipp. 24, cf. Phryn. PS p. 67 B., EM 161.4 ; dat. pl., Jul. Or. 5.176a. (Cf. ὄρμενος, aor. part. Med. of ὄρνυμι.)

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

oder ὅρμενος, ὁ (ΟΡ), Schoß, Stiel, Stengel, im plur. ὄρμενα, τά, Phryn. p. 111 ; τῶν λαχάνων αἱ ἄκανθαι ὄρμενα καλοῦνται, bes. vom Kohl, Ath. II.62e u. VLL.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)