ου (ὁ) :
      1 endroit glissant, LUC. Anach. 2 ; LIB. t. 4, p. 615 ;
      2 glissement, HPC. 393, 48, etc. ; fig. CLÉM. Pæd. 2, 155 d ;
      3 sorte de poisson, OPP. H. 1, 113.

Étym. cf. ὀλισθάνω.

ὁ, slipperiness, Hp. Acut. 58, Plb. 15.14.2, etc. ; ὄλισθον ἔχειν, of ground, etc., to be slippery, Luc. Merc. Cond. 42, cf. Anach. 2, Praxagoras ap. Gal. 18(1).7. = ὀλίσθημα, Apollod. Poliorc. 150.2; metaph, ὄ. γλώσσης Plu. 2.510a, cf. Max.Tyr. 37.4. metaph, snare, μεθύουσι ὀ. οἶνος Poet. ap. Clem.Al. Paed. 2.2.28.
an unknown fish with a slippery skin, Oppian. H. 1.113.

ὁ, Schlüpfrigkeit, Glätte, wo man leicht ausgleiten u. fallen kann, dah. concret = eine schlüpfrige, glatte Stelle ; ἄνοδος ὄλισθον ἔχουσα, Luc. merc.cond. 42 ; ὀλίσθῳ περιπεσὼν λείας ὁδοῦ, Tragodop. 658 ; ὀλίσθου γενομένου, Ath. X.438f. – Auch ein sonst unbekannter, schlüpfriger Fisch hieß so.