ος, ον [ῐ] fort, robuste, vigoureux, IL. 5, 845 ; HÉS. Th. 148 ; PD. O. 4, 8 ; ESCHL. Sept. 794 ; en parl. d’un lion, PD. P. 9, 28 ; en parl. de choses, eau, IL. 4, 453 ; javeline, IL. 13, 294, etc. ; fig. OD. 9, 233 ; ESCHL. Ag. 1411.

➳ Fém. dor. -α, EUR. Or. 1454.

Étym. pré-grec.

ον, also α, ον E. Or. 1454 (lyr.) : — strong, mighty, epith. of Ares, Il. 5.845, al. ; of Achilles, 19.408 ; of Hector, 8.473 ; also of things, ὄ. ἔγχος 3.357, etc. ; ἄχθος Od. 9.233 ; θυρεός, λίθος, ib. 241, 305 ; ὕδωρ Il. 4.453 ; ἐβρόντησε ὄβριμον he thundered mightily, Hes. Th. 839 ; ὄ. ἔργα deeds of might, Tyrt. 11.27. — Ep. word, rare in Trag., ἄνδρες ὄ. A. Th. 794 ; μῖσος ὄ. Id. Ag. 1411 (lyr.) ; Ἰδαία μᾶτερ ὀ. E. l.c. — The form ὄμβριμος is a freq. f.l., as in Il. 5.845, al., Pi. O. 4.8, P. 9.27, A. Th. l.c. (Cf. βριμός· μέγας, χαλεπός, Hsch., to which ὄβριμος may be related as Ὀβριμώ [ι] Lyc. 698 to Βριμώ, Ὀβριαρεύς to Βριαρεύς, EM 346.41, and Ὀβριάρεως to Βριάρεως ; cf. also βρίμη, βριμάομαι, βριαρός.)

ον (vgl. βριαρός, βρι-), bei Eur. Or. 1454 auch 3 Endgn, stark, kräftig, gewaltig ; Ἄρης, Il. 5.845 u. öfter ; von Helden, wie Hektor, 8.473, Achilleus, 19.408 ; auch von leblosen Dingen, ἔγχος, 3.357 u. öfter, u. ὕδωρ, 4.453, das reißende Wasser, ὄβριμον ἄχθος ὕλης, die gewaltige Last, Od. 9.233, θυρεός, λίθος, 241, 305 ; Hes. Th. 148, der auch ὄβριμον ἐβρόντησε vrbdt, ib. 639 ; u. übertr., μῖσος ὄβριμον ἀστοῖς, Aesch. Ag. 1385 ; Ἰδαία μᾶτερ ὀβρίμα, Eur. Or. 1454 ; einzeln bei sp.D. – Vgl. auch ὄμβριμος.