'ὁράω-ῶ (impf. ἑώρων, f. ὄψομαι, ao.2 εἶδον, pf. ἑόρακα, réc. ἑώρακα ; pass. f. ὀφθήσομαι, ao. ὤφθην, pf. ἑώραμαι et ὦμμαι ; moy. ao.2 εἰδόμην) :
A intr. voir :
   I au propre, càd. :
      1 avoir des yeux, être voyant : ὁρῶντας μὴ ὁρᾶν, DÉM. 797, 5, avoir des yeux et ne point voir ; cf. PLUT. M. 13 e ; ἀμϐλύτερον ὁρᾶν, PLAT. Rsp. 596 a, avoir la vue faible ; βραχύ τι ὁρ. PLAT. Rsp. 488 b, avoir la vue un peu courte ;
      2 fixer les yeux, porter ses regards : εἴς τινα ou εἴς τι, IL. 10, 239, etc. ; OD. 5, 439, etc. sur qqn ou sur qqe ch. ; κατά τινα, IL. 16, 646, fixer les yeux d’en haut sur qqn ; κατὰ Τροίην, IL. 24, 291, abaisser ses regards sur Troie ; ἐπὶ πόντον, IL. 1, 350, parcourir la mer du regard ; abs. ἧστο κάτω ὁρόων, OD. 23, 91, il était assis regardant, en bas ; avec un n. de lieu pour sujet, τὸ ἀκρωτήριον τὸ πρὸς Μέγαρα ὁρῶν, THC. 2, 93, le promontoire qui regarde dans la direction de Mégare ;
      3 avec un adj. ou un subst. comme attribut, avoir le regard ou l’air de, marquer ou rappeler par l’expression de son regard : δεινὸν ὁρῶν ὄσσοισι, HÉS. Sc. 426, avoir un regard ou un air terrible ; σεμνὸν ὁρᾶν, EL. V.H. 12, 21, avoir un air imposant ; ἔαρ ὁρόωσα, THCR. Idyl. 13, 45, qui a dans le regard la fraîcheur du printemps ;
   II fig. càd. :
      1 regarder à, faire attention à : ἔς τινα, SOPH. El. 925, à qqn ; εἰς γλῶσσαν καὶ εἰς ἔπος τινός, SOL. (DL. 1, 52) à la langue et à la parole de qqn ;
      2 viser à, tendre à : εἰς Κύπριν, EUR. fr. 162 Nauck, aux plaisirs de l’amour ; πρὸς πλοῦν, EUR. I.A. 1624, se disposer à prendre la mer ; ἐπί τινι, DH. Comp. p. 143, viser à qqe ch. ;
      3 avoir les yeux fixés sur, observer, veiller à : ὁρᾶν εἰ, ESCHL. Eum. 269, faire attention si, etc. ; particul. à l’impér. ὅρα εἰ, ESCHL. Pr. 997, etc. regarde si, etc. ; ὅρα μή avec le sbj. SOPH. Ph. 30, etc. veille à ce que… ne, etc. ; qqf. elliptiq. sans ὅρα : μή et le sbj. (v. μή), ou ὅπως μή et le sbj. (v. ὅπως) avec un mot interrog. ὅρα τί ποιεῖς, SOPH. Ph. 589, vois, que fais-tu ? de même avec πῶς, ESCHL. Eum. 652 ;
      4 dans le dialogue, ὁρᾶς ; vois-tu ? tu vois ? pour forcer en qqe sorte l’interlocuteur à se rendre compte de ce qu’on dit ou de ce qu’on fait : ὁρᾷς ; πρὸς ὀργὴν ἐκφέρῃ, SOPH. El. 628, vois-tu ? tu te laisses emporter, tu t’irrites ; avec ὅτι : ὁρᾷς ὅτι σιγᾷς καὶ οὐκ ἔχεις εἰπεῖν ; PLAT. Ap. 24 d, vois-tu que tu gardes le silence et que tu ne sais que dire ? entre parenthèses : ταῦθ', ὁρᾷς, οὐπώποτ' εἶπεν, AR. Th. 496, cela, vois-tu, il ne l’a jamais dit ; de même ὡς ὁρᾷς, ESCHL. Ag. 1597 ; SOPH. Tr. 365, etc., comme tu vois ; ou au commencement d’une réplique : ἀλλ' ὁρᾷς, PLAT. Prot. 336 b, eh bien, tu vois ;
B tr. voir, càd. :
      1 voir, acc. ATT. : Ζεὺς ὁ πάνθ' ὁρῶν, SOPH. Ant. 184 ; EUR. Ph. 1726, etc. Zeus qui voit tout ; ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο, OD. 4, 833, etc., vivre et voir la lumière du soleil, cf. IL. 18, 61, etc. ; OD. 20, 207, etc. ; de même φῶς ὁρᾶν, SOPH. O.R. 375, voir la lumière, etc. ; pléonast. ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν, IL. 13, 99 ; SOPH. Aj. 84, etc. ; ou ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν, OD. 8, 459 ; 14, 343 ; SOPH. Ant. 764, voir de ses yeux, voir ce qu’on a devant les yeux ; avec un part. καπνὸν οἶον ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀΐσσοντα, OD. 10, 99, nous voyions seulement de la fumée s’élever de terre ; avec un adv. ἡδέως ὁρᾶν, EL. N.A. 7, 43, voir volontiers, etc. ; avec un suj. de chose : μηδ' ὄψεταί νιν φέγγος ἡλίου, SOPH. Tr. 606, ni la lumière du soleil ne doit la voir ; l’inf. ὁρᾶν se joint pléonastiq. à des adj. (cf. ἰδεῖν) ἔχθιστος ὁρᾶν, SOPH. Aj. 818, odieux à voir ; cf. XÉN. An. 2, 6, 9 ; SOPH. O.C. 327, etc. ; au pass. ὅταν ὀφθῶσι διαλεγόμενοι ἀλλήλοις, PLAT. Phædr. 232 a, lorsqu’on les voit discourant les uns avec les autres ; τὰ ὁρώμενα, ATT. les choses visibles, ce qu’on voit, aspect, spectacle, etc. ;
      2 fixer les yeux sur, regarder, observer : θέαμα, ESCHL. Pr. 69, regarder un spectacle ; αἰεὶ τέρμ' ὁρόων, IL. 2, 323, ayant les yeux toujours fixés sur le but ; πρόσσω καὶ ὀπίσσω ὁρ. (v. ὀπίσσω) ;
      3 regarder pour chercher, d’où chercher, s’occuper de : τί τινι, SOPH. Aj. 1165 ; THCR. Idyl. 15, 2, s’occuper de chercher qqe ch. (un siège, etc.) pour qqn ;
      4 fig. voir avec les yeux de l’esprit, d’où comprendre : τι, ATT. qqe ch. : ὅτι, ESCHL. Pr. 259, comprendre ou voir que, etc. ; avec un part. ὁρῶ ἐξαμαρτάνων, EUR. Med. 350, je vois que je me trompe ; ἀδύνατοι ὁρῶμεν ὄντες τῇ οἰκείᾳ μόνον δυνάμει περιγενέσθαι, THC. 1, 32, nous voyons que nous sommes impuissants à l’emporter par nos seules ressources particulières ;
      5 p. ext. percevoir par les sens, en gén. particul. entendre, SOPH. O.C. 138.

➳ Les temps d’ὁράω se rapportent aux trois radicaux suiv. :
      1 rad. ὁρα- d’où ὁράω-, épq. ὁρόω, ion. ὁρέω, impf. ἑώρων, épq. 3 sg. ὅρα ; pf. ἑόρακα [ρᾱ] par synizèse en 3 syllabes dans les poètes att. ; rar. ἑώρακα, EUR. Ph. 1367 ; pass. ao. inf. ὁραθῆναι, pf. ἑώραμαι ;
      2 rad. ὀπ- : ὄψομαι, ao. ὠψάμην, pf.2 ὄπωπα, ion. et poét. ; fut. pass. ὀφθήσομαι, ao. ὤφθην ; pf. ὦμμαι, ὦψαι, ὦπται ; inf. ὦφθαι ;
      3 rad. ἰδ- (p. Ϝιδ-) : ao.2 εἶδον, d’où impér. ἰδέ, sbj. ἴδω, épq. ἴδωμι, IL. 22, 450 ; opt. ἴδοιμι, inf. ἰδεῖν, part. ἰδών ; pf. avec sign. du prés. οἶδα (v. *εἴδω) ao.2 moy. εἰδόμην (d’où impér. ἰδοῦ, etc., inf. ἰδέσθαι, etc.) — Act. prés. ion. ὁρέω, HDT. 1, 80 ; épq. ὁρόω, IL. 11, 651 ; 2 sg. épq. ὁράᾳς, IL. 21, 108 ; 3 sg. dor. ὁρῇ, EPICH. fr. 117 Ahrens ; 3 pl. dor. ὁρεῦντι, THCR. Idyl. 9, 35 ; impér. dor. ὅρη, THCR. Idyl. 15, 12 ; inf. ion. ὁρῆν, HPC. 6, 146, etc. Impf. ion. ὥρεον, HDT. 4, 3 ; sans augm. dans Hom. 3 sg. ὅρα, IL. 15, 616. Fut. 2 sg. ion. et att. ὄψει, IL. 23, 629 ; OD. 12, 101 ; ὄψεαι, IL. 8, 471 ; 9, 359 ; 24, 511 ; opt. 3 pl. ὀψοίατο, SOPH. O.R. 1274. Ao.2 (v. εἰδέω). Pf. ὄπωπα, d’où pl.q.pf. 3 sg. ὀπώπει, OD. 21, 123, dor. ὀπώπη, THCR. Idyl. 4, 7. Du pf. ἑόρακα, pl.q.pf. ἑοράκη [ᾱ] PLAT. Rsp. 328 ; 3 pl. ἑοράκεσαν, THC. 2, 21. — Pass. f. réc. ὁραθήσομαι, GAL. 3, 820, 822 ; ao. sbj. ion. ὀφθέω, HDT. 8, 7 ; ao. ἑωράθην [ᾱ] PLAT. Def. 411 ; ARSTT. H.A. 9, 37, 6, etc. Pf. ἑώραμαι [ᾱ] et ὦμμαι, ESCHL. Pr. 998 ; ARSTT. Meteor. 1, 6, 8 ; DÉM. 18, 263 ; 24, 66 Baiter-Sauppe. — Moy. prés. inf. épq. ὁράασθαι, OD. 16, 107. Impf. épq. sans augm. ὁρώμην, IL. 1, 56. Ao.1 rare 3 pl. opt. ὄψαιντο, SOPH. O.R. 1271 conj.

Étym. R. indo-europ. *uer-, observer, noter ; cf. οὖρος 3, ὤρα, φρουρά, lat. vereor, all. wahr-nehmen.

'

contr. ὁρῶ even in Il. 3.234, Ep. ὁρόω 5.244, etc. ; Aeol. ὄρημι; Ion. ὁρέω Hdt. 1.80, etc., 2 sg. ὁρῇς Herod. 2.67, al., 3 sg. ὁρῇ Hp. Carn. 17, Vid. Ac. I; inf. ὁρῆν Democr. 11, Hp. Carn. 2 (but 2 sg. ὁρᾷς Archil. 87, 3 sg. ὁρᾷ Semon. 7.80, cf. κατορᾷ Hdt. 2.38; 1 pl. ὁρῶμεν Id. 5.40; 3 pl. ὁρῶσι (ἐπ-) Id. 1.124; inf. ὁρᾶν ib. 33, 2.64); the forms ὁρῇς, ὁρῇ, ὁρῆν (exc. when found in Dor., as IG4²(1).122.2, 15, 47 (Epid., iv BC); impf. 3 sg. ἑώρη ib. 28, 70) seem to imply ὁρήω (cf. ὄρημι), but ὁρᾷ, ὁρῶμεν, ὁρῶσι, etc. imply ὁραω ; Att. impf. ἑώρων Th. 1.51, Ar. Pl. 713, Nu. 354, (ἐ-) SIG 344.110 (Teos, iv BC); Ion. 3 sg. ὥρα Hdt. 1.11, 3.72, 1 pl. ὡρῶμεν (v.l. ὁρῶμεν) Id. 2.131, 2 pl. ὡρᾶτε Id. 7.8. β΄, 3 pl. ὥρων Id. 4.3, etc. ; Ep. 3 sg. ὅρα Il. 16.646, cf. ὄρημι ; pf. ἑόρακα, a form required by the metre in many passages, as Ar. Th. 32, 33, Av. 1573, Pl. 98, 1045, Eup. 181.3, Alex. 272.1, Men. Epit. 166, Pk. 270, Bato 5.11, etc., whereas the metre never requires ἑώρακα ; whence ἑόρακα, άκη ought always to be restored in early Att. writers, though ἑώρακα was used in later Gr., PPetr. 2 p. 55 (iii BC), SIG 685.74 (ii BC), UPZ 119.43 (ii BC), cf. Theognost. Can. 150 (ἑώρακε<ν> is prob. in Men. 5 D.); ἑωρ- in the impf. prob. comes from ἠ Ϝορ- (with a long form of the augment, cf. ἠειδ (ᾐδ-) in impf. of οἶδα, while ἑορ- in the pf. comes from ϜεϜορ-, v. infr. ; Ion. pf. ὁρώρηκα Herod. 4.77, al., also ὥρηκα ib. 40 ; Dor. pf. part. ὡρακυῖα IG4²(1).122.6 (Epid., iv BC); 1 sg. ὥρακα Baillet Inscr. des tombeaux des rois 1210; an aor.1 ἐσορήσαις only f.l. in Orph. Fr. 247.16; — Med. ὁράομαι, contr. ὁρῶμαι even in Il. 13.99 ; Ep. 2 sg. ὅρηαι Od. 14.343 (v. ὄρημι); impf. ἑωρώμην, also ὡρώμην (προ-) Act. Ap. 2.25, Ep. 3 sg. ὁρᾶτο Il. 1.56; — Pass., pf. ἑώραμαι Isoc. 15.110, D. 54.16 ; aor. ἑωράθην only in late Prose, D.S. 20.6 ; inf. ὁραθῆναι Arist. MA 699b19, Pl. Def. 411b, Luc. Jud. Voc. 6, etc. ; fut. ὁραθήσομαι Gal. UP 10.12 ; verb. Adj. ὁρατός, ὁρατέον. — Hom. uses contr. forms, as ὁρῶ, ὁρᾷς, ὁρᾷ, ὅρα, ὁρᾶν, ὁρῶν, ὁρῶμαι, ὁρᾶται, ὁρᾶσθαι, ὁρώμενος, as well as lengthd. Ep. ὁρόω, ὁράᾳς, ὁράασθαι, ὁρόων, 2 pl. opt. ὁρόῳτε Il. 4.347, etc. ; besides these forms from ὁρα- (ὁρη-) we have from root ὀπ- (v. ὄψ) the only fut. in use, ὄψομαι, always in act. sense, Il. 24.704, and Att., Ep. 2 sg. ὄψεαι 8.471, Od. 24.511; a rare aor.1 ἐπόψατο in Pi. Fr. 88.6 (for ἐπιώψατο, v. ἐπιόψομαι); subj. ὄψησθε Ev. Luc. 13.28 (where the v.l. ὄψεσθε may be right); pf. ὄπωπα Il. 6.124, Od. 21.94, Emp. 109, Hdt. 3.37, 63, Hp. Art. 1, Carn. 17; Trag. and Com., as A. Eu. 57, S. Ant. 6, al., Ar. Lys. 1157, 1225, never in Att. Prose; plpf. 3 sg. ὀπώπει Od. 21.123, ὀπώπεε Hdt. 5.92. ζ’ ; ὀπώπεσαν Id. 7.125 ; — Pass., aor.1 ὤφθην S. Ant. 709, E. Hec. 970, Th. 4.73, etc. ; opt. (Ion.) ὀφθείησαν Hdt. 8.7 ; part. ὀφθείς, inf. ὀφθῆναι, Id. 1.9, 10 (for ἐπιοφθέντας, v. ἐπιόψομαι); fut. ὀφθήσομαι S. Tr. 452, E. HF 1155, And. 2.10, Lys. 3.34 ; pf. ὦμμαι Is. Fr. 165, ὦψαι D. 18.263, ὦπται A. Pr. 998, D. 24.66; cf. ὀπτέον. from Ϝιδ- are formed aor. Act. εἶδον, inf. ἰδεῖν ; aor. Med. εἰδόμην, inf. ἰδέσθαι ; pf. with pres. sense οἶδα I know, inf. εἰδέναι ; verb. Adj. ἰστέος (for these tenses, v. *εἴδω). (ὁρ- prob. from Ϝορ, as indicated by the impf. and pf. forms ; cf. βῶροι (i.e. Ϝῶροι), Engl. (a)ware.)
Senses; abs., see, look, freq. in Hom. ; εἴς τι or εἴς τινα to or at a thing or person, Il. 24.633, Od. 20.373, al., E. Fr. 607 ; εἰς τὸν πράττοντα Arist. Po. 1460a14 ; — Med., Od. 5.439, Hes. Op. 534, Fr. 188 ; but ἔς τινα ὁρᾶν to be of so-and-so΄s party, Philostr. VS 1.18 ; εἰς τὴν Ἀττάλου καθαίρεσιν εἶδεν aimed at…, Zos. 6.12 ; for κατ’ αὐτοὺς αἰὲν ὅρα Il. 16.646, Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται 24.291, cf. καθοράω 11 ; ὁρόων ἐπ’ ἀπείρονα πόντον looking over the sea, 1.350 ; ὁρᾶν πρός τι look towards, ἀκρωτήριον τὸ πρὸς Μέγαρα ὁρῶν Th. 2.93, cf. AP 7.496 (Simon., cj.) ; πρὸς πλοῦν ὁρᾷ looks to sail (i.e. is ready), E. IA [1624]; ὁ. ἐπὶ τὴν προδοσίαν D.S. 36.3 ; πρὸς σπονδάς Id. 33.1.
have sight, opp. μὴ ὁρᾶν, to be blind, S. Aj. 84 ; ὅσ’ ἂν λέγωμεν, πάνθ’ ὁρῶντα λέξομεν [though I am blind,] my words shall have eyes, i.e. shall be to the purpose, Id. OC 74 ; ἐν σκότῳ… οὓς μὲν οὐκ ἔδει ὀψοίαθ΄, i.e. should be blind, Id. OT 1274; ἀμβλύτερον ὁ., opp. ὀξύτερον βλέπειν, Pl. R. 596a ; ἐπὶ σμικρὸν ὁ.
to be short-sighted, Id. Tht. 174e; ὁ. βραχύ τι Id. R. 488b.
see to, look to, i.e.
take or give heed, Il. 10.239 ; ὁ. εἰς γλῶσσαν… ἀνδρός look to, pay heed to, Sol. 11.7, cf. A. Supp. 104 (lyr.); freq. in imper., like βλέπε, folld. by a dependent clause, ὅρα ὅπως… Ar. Ec. 300, cf. Th. 5.27; ὅρα εἰ… see whether…, A. Pr. 997, Pl. Phd. 118, etc. ; also ὅρα μὴ… S. Ph. 30, 519, etc. ; ὅρα τί ποιεῖς ib. 589 ; πῶς… ὑπερδικεῖς, ὅρα A. Eu. 652. ὁρᾷς ; ὁρᾶτε ; see΄st thou? d΄ye see? parenthetically, esp. in explanations, Ar. Nu. 355, Th. 490, etc. ; ὡς ὁρᾷς S. El. 1114, Tr. 365 ; also ὁρᾷς ; at the beginning of a sentence, Id. El. 628, E. Andr. 87 ; ἀλλ’ — ὁρᾷς ; but, do you see… ?, Pl. Prt. 336b; ὁρᾷς οὖν… ὅτι Id. Grg. 475e ; οὐχ ὁρᾷς ; ironically, D. 18.232. c. acc. cogn., like βλέπω II, look so and so, δεινὸν ὁρῶν ὄσσοισι Hes. Sc. 426 ; ὁρᾶν ἀλκάν Pi. O. 9.111 ; ἔαρ ὁρόωσα Νύχεια Theoc. 13.45 ; also ἡδέως ὁρᾶν look pleasant, E. IA 1122; c. acc., κακῶς ὁρᾶν τινα Philostr. VA 7.42. trans., see an object, behold, perceive, observe, c. acc., freq. in Hom., etc. ; pf. ὄπωπα exclusively in this sense, Il. 2.799, Od. 21.94, etc. ; ὀφθαλμοῖσιν or ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν to see with or before the eyes, Il. 24.392, Od. 8.459, etc. ; αἰεὶ τέρμ’ ὁρόων always keeping it in sight, keeping his eye on it, Il. 23.323 ; φίλως χ’ ὁρόῳτε καὶ εἰ δέκα πύργοι Ἀχαιῶν… μαχοίατο, i.e. δέκα πύργους, εἰ μαχοίατο, 4.347 ; ὁ. τινά look to (for aid), D. 45.64 ; in signfs. 1 and 11 combined, οὐχ ὁρᾷς ὁρῶν τάδε ; A. Ag. 1623, cf. D. 25.89. ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο, poet. for ζῆν, like βλέπειν, Il. 18.61, Od. 4.833, etc. ; so φῶς ὁρᾶν S. OT 375, E. Or. 1523, Alc. 691; — in Med., φέγγος ὁρᾶσθαι Id. Andr. 113 (eleg.); so ὁρᾶν alone, τὰ γὰρ φθιτῶν τοῖς ὁρῶσι κόσμος Id. Supp. 78 (lyr.). folld. by a clause, οὐχ ὁράᾳς οἷος… ; Il. 21.108 ; ὁρᾷς ἡμᾶς, ὅσοι ἐσμέν ; Pl. R. 327c ; οὐχ ὁρᾷς ὅτι ἥμαρτες ; A. Pr. 261, cf. 325, 951 ; Διὸς… οὐχ ὁρῶ μῆτιν ὅπᾳ φύγοιμ’ ἄν ib. 906 (lyr.); ἴδεσθέ μ’ οἷα… πάσχω ib. 92. c. part., καπνὸν… ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀΐσσοντα we see it rising, Od. 10.99; ὁρῶν ἐμαυτὸν ὧδε προυσελούμενον seeing myself thus insulted, A. Pr. 438, cf. 70, 384, al. ; ὁρῶ σε κρύπτοντα… see you hiding…, E. Hec. 342 ; so ὁρῶ μ’ ἔργον ἐξειργασμένην I see that I have done, S. Tr. 706 ; cf. infr. 4b ; rarely in reference to the subject, ὁρῶ μὲν ἐξαμαρτάνων (= ὅτι ἐξαμαρτάνω) E. Med. 350; — so in Med., ἄνδρα διωκόμενον… ὁρῶμαι Il. 22.169, cf. A. Pr. 896 (lyr.); also c. inf., ἑώρων οὐκέτι οἷόν τε εἶναι… Th. 8.60. rarely c. gen., οὐδεὶς Σωκράτους οὐδὲν ἀσεβὲς… οὔτε πράττοντος εἶδεν οὔτε λέγοντος ἤκουσεν (where the Constr. is suggested by the use of ἤκουσεν) X. Mem. 1.1.11 ; μέχρι βορῆος ἀπαστράψαντος ἴδηαι Arat. 430.
see to, ἴδε πῶμα Od. 8.443 ; look out for, provide, τινί τι S. Aj. 1165 (anap.), Theoc. 15.2 ; πρόβατον εἰς ὁλοκάρπωσιν LXX Ge. 22.8. the inf. is used after an Adj., δεινὸς ἰδεῖν Sol. 13.6 ; εὐφεγγὴς ἰδεῖν A. Pers. 387, cf. 398, Ch. 174, 176, al. (cf. Εἴδω A. 1.1 a) ; ἐχθίστου… ὁρᾶν most hateful to behold, S. Aj. 818 ; ὦ πάτερ δύσμοιρ’ ὁρᾶν Id. OC 327 ; ὁρᾶν στυγνὸς ἦν X. An. 2.6.9; — Med. or Pass., αἰσχρὸς ὁρᾶσθαι Id. Cyn. 3.3 ; with an Adv., μὴ διχορρόπως ἰδεῖν A. Ag. 349 ; with a Subst., ἄνδρα τευχηστὴν ἰδεῖν Id. Th. 644 ; with a Verb, πρέπουσι… ἰδεῖν Id. Supp. 720, cf. S. OT 792. Med. is used by Poets like Act., Il. 13.99, A. Pers. 179, Ch. 407 (lyr.), S. Ant. 594 (lyr.), Tr. 306, Cratin. 138, etc., v. supr. 11.1 b, c; but in Prose Med. occurs only in compds., as προορῶμαι ; for the imper. ἰδοῦ, ἰδού, v. ἰδοῦ. no Pass. is used by Hom. ; in Att. the Pass. has the sense to be seen, A. Pr. 998, Eu. 411, etc. ; c. part., ὤφθημεν ὄντες ἄθλιοι was seen in my wretchedness, E. IT 933 ; ὀφθήσεται διώκων he will prove to be…, Pl. Phdr. 239c, cf. Smp. 178e; τὰ ὁρώμενα all that is seen, things visible, like τὰ ὁρατά, Id. Prm. 130a. metaph, of mental sight, discern, perceive, S. El. 945, etc. ; so blind Oedipus says, φωνῇ γὰρ ὁρῶ, τὸ φατιζόμενον I see by sound, as the saying is, Id. OC 138 (anap.); ἂν οἴνου… ὀσμὴν ἴδωσιν Alex. 222.4 ; cf. supr. 1.4, δέρκομαι 1.2. abs., see visions, ὁ ἀληθινῶς ὁρῶν LXX Nu. 24.3, 15 ; — Pass., appear in a vision, ὤφθη ἄγγελος πρὸς τὴν γυναῖκα ib. Jd. 13.3.
interview, ἐμνήσθης μοι ἰδεῖν τὸν κεραμέα περὶ τῶν κεραμίων you told me to see the potter about the jars, PCair. Zen. 264 (iii BC).

bei Hom. teils zusammengezogen, ὁρῶ, ὁρᾷς, ὁρᾷ usw., teils gedehnt, ὁρόω, ὁράᾳς usw., ion. auch ὁρέω, ὁρέομεν, im praes. med. ὅρηαι (schlechter Acc. ὁρῆαι) wie von ὅρημαι, Od. 14.343 ; impf. bei den Att. ἑώρων, perf. ἑώρᾱκα, bei den att. Dichtern gew. dreisilbig zu sprechen, weshalb auch ἑόρακα in diesem Falle geschrieben wird, Eur. Phoen. 1367 ; pass. ἑώρᾱμαι, u. aor. ἑωράθην, nur bei Sp., u. adj. verb. ὁρατός, ὁρατέος. – Dazu gehört von ΟΠ fut. ὄψομαι u. aor. ὠψάμην, nur in der Form ὄψαιντο (vgl. Lobeck Phryn. 734) vorkommend ; perf. ὄπωπα, nur poetisch, aor. pass. ὤφθην, u. fut. ὀφθήσομαι ; u. selten auch perf. pass. ὦμμαι, ὦφθαι, adj. verb. ὀπτός, ὀπτέος ; – u. von ΙΔ aor. εἶδον, inf. ἰδεῖν, part. ἰδών usw., conj. auch ἴδωμι, Il. 22.450, imper. nach Moeris ἰδέ, wie auch Plat. Phileb. 12c akzentuiert ist ; med. εἰδόμην, ἰδέσθαι (das perf. οἶδα s. oben unter *εἴδω);
sehen ; absol., sehend sein, blicken, ὁ γὰρ οἶος ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω, Od. 24.452 (s. ὀπίσω) ὡς ὁρᾶτε, Aesch. Prom. 677, u. sonst ; auch ἴδοιτο πρευμενοῦς ἀπ' ὄμματος, Suppl. 207 ; ὀφθαλμοῖς, Soph. Aj. 84 ; – ἔς τι, z.B. ἐς γενεὴν ὁρόων, Il. 10.239 ; ἰδέσθω δ' ἐς ὕβριν βρότειον, Aesch. Suppl. 97 ; πρὸς πρᾶγμα, 706 ; μηδὲν εἰς κεῖνόν γ' ὅρα, Soph. El. 913 ; φιλεῖ γὰρ πρὸς τὰ χρηστὰ πᾶς ὁρᾶν, 960 ; εἰς ἕν καὶ ἐπὶ πολλα, Plat. Phaedr. 266b ; ἧστο κάτω ὁρόων, Od. 23.91 ; δεῦρο, Il. 17.637 ; ἐς ἀλλήλους, auf einander blicken, 24.633 ; vgl. Od. 5.439, 18.219, 19.514, 20.373, öfter ; u. eben so im med., Hes. O. 536 ; κατ' αὐτοὺς αἰὲν ὅρα, er sah immer auf sie von oben herab, Il. 16.646 ; κατὰ Τροίην, auf Troja herunter sehen, 24.291 ; ἐπὶ πόντον, er sah über das Meer hin, 1.350 ; oft ὀφθαλμοῖσιν ἰδών, Hom.; – absolut braucht Hom. ὑπόδρα ἰδών, ἄντα, ἀχρεῖον ἰδών ; – auch zusehen, sich vorsehen, sich hüten, besonders ὅρα, siehe wohl zu, ὅρα εἰ, siehe wohl zu, ob, Aesch. Prom. 946 ; ὅρα, εἴ τι ἄλλο λέγεις, Plat. Phaed. 118, öfter ; ὁρᾶτε, Ar. Plut. 215 ; ὅρα, μή, hüte dich, Tragg. u. in Prosa (s. μή u. ὅπως); auch parenthetisch, ὁρᾷς, siehst du ! καὶ νῦν γ' ὅτι Κλεισθένη εἶδον, ὁρᾷς, διὰ τοῦτ' ἐγένοντο γυναῖκες, Ar. Nub. 354, vgl. Thesm. 490, 496, Eccl. 104 ; ἀλλ' ὁρᾷς, δίκαια δοκεῖ λέγειν, d.i. offenbar scheint er zu sagen, Plat. Prot. 336b, öfter ; vgl. ὁρᾶτε γάρ, ἐπειδή –, Legg. III.699e ; – c. acc., ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο, Il. 18.61, öfter ; ἄνδρ' ὁρόω κρατερώ, 5.244 ; ὕβριν, Pind. P. 10.36 ; Tragg. u. in Prosa, ὁρᾶτε δεσμώτην ἐμέ, Aesch. Prom. 119 ; – mit folgendem ὅτι, οὐχ ὁρᾷς, ὅτι ἥμαρτες ; ibd. 259, vgl. 953, öfter ; μὴ δῆτ' ἴδοιμι ταύτην ἡμέραν, Soph. O.R. 831, möchte ich diesen Tag nicht sehen, nicht erleben ; ὁ πάνθ' ὁρῶν χρόνος, 1213, öfter ; – mit folgender indirekter Frage, οὐχ ὁράᾳς, οἷος κἀγὼ καλός τε μέγας τε, Il. 21.108 ; ὅρα νυν, εἴ σοι ταῦτ' ἀρωγὰ φαίνεται, Aesch. Prom. 999 ; Eum. 137 ; τὰν Διὸς γὰρ οὐχ ὁρῶ μῆτιν ὅπᾳ φύγοιμ' ἄν, mit einer sehr geläufigen Umsetzung des Objekts, ich sehe nicht, wie ich dem Ratschlusse des Zeus entfliehen könnte, Prom. 908 ; ἴδεσθέ μ' οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός, 92 ; ἴδεθ' ὅπη προνέμεται Ἄρης, Soph. El. 1376 ; vgl. Plat. ὁρᾷς οὖν ἡμᾶς, ὅσοι ἐσμέν ; Rep. I.327c ; ὁρῶντας τοὺς στρατηγούς, οἷα πεπόνθασιν, Xen. An. 3.2.8, was den Feldherren widerfahren ist, vgl. 4.7.11, 6.2.23 ; sehr gewöhnlich mit acc. u. partic. (statt des inf.), καπνὸν δ' οἶον ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀΐσσοντα, den Rauch sich erheben sehen, Od. 10.99 ; φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ τεῖχος ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι, Il. 22.169 ; εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν αὐξομέναν, Pind. Ol. 7.62 ; ὁρῶ κυροῦντα τόνδε τῶν ἐπαξίων, Aesch. Prom. 70 ; χλιδῶντας ὧδε τοὺς ἐμοὺς ἐγὼ ἐχθροὺς ἴδοιμι, 975 ; ὁρῶ δὲ φεύγοντ' αἰετόν, Pers. 201 ; ἰδὼν τὸν ἄνδρα τόνδε κείμενον, da ich diesen Mann hier liegen sah, Ag. 1563, öfter ; πολλὰ γάρ σε θεσπίζονθ' ὁρῶ, Soph. O.C. 1512 ; οὐ γὰρ δίκαιά σ' ἐξαμαρτάνονθ' ὁρῶ, Ant. 739 ; ἤδη γὰρ εἶδον πολλάκις καὶ τοὺς σοφοὺς λόγῳ μάτην θνήσκοντας, El. 62 ; ὁρῶ σε δεξιὰν κρύπτοντα χεῖρα, Eur. Hec. 343 ; ὁρῶ τοὺς οἰκοδόμους μεταπεμπομένους συμβούλους περὶ τῶν οἰκοδομημάτων, Plat. Prot. 319b ; ὡς εἶδε τὸν Κλέαρχον διελαύνοντα, Xen. An. 1.5.12 ; u. überall in Prosa, auch pass., ὅταν ὀφθῶσι διαλεγόμενοι ἀλλήλοις, Plat. Phaedr. 232a ; Eur. I.T. 933. Auch auf leblose Dinge, wie bei uns, übertragen, ἦ πᾶσ' ἀνάγκη τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν τά τ' ὄντα καὶ μέλλοντα κακά ; Soph. El. 1489 ; μηδ' ὄψεταί νιν φέγγος ἡλίου, wird ihn nicht anblicken, Trach. 603 ; u. gewagter, ὅσ' ἂν λέγωμεν, πάνθ' ὁρῶντα λέξομεν, O.C. 74. – Hom. u. die folgdn Dichter haben oft das med. in ganz gleicher Bedeutung mit dem act., ὀφθαλμοῖσιν oder ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι, vor Augen sehen, oft bei Hom., ἄγε, πειρήσομαι ἠδὲ ἴδωμαι, Od. 6.126, ich will doch einen Versuch machen u. zusehen, vgl. 21.159 ; so auch ohne πειράομαι, 4.22, 10.44 ; u. beim geistigen Wahrnehmen vrbdt er ὄφρα ἴδωμαι ἐνὶ φρεσὶν ἠδὲ δαείω, Il. 21.61, vgl. 4.249, Od. 21.112 ; ἰδέσθαι, Pind. P. 1.26, I. 3.68 ; Trsgg., ἴδεσθε χώρας τὴν διπλῆν τυραννίδα, Aesch. Ch. 967, öfter ; Soph. Ant. 590, Trach. 305 u. sonst. – In allgemeiner Bdtg wird ὁρᾶν nicht bloß vom inneren geistigen Sehen, sondern von allem Wahrnehmen durch die Sinne gebraucht, φωνῇ γὰρ ὁρῶ τὸ φατιζόμενον, Soph. O.C. 687. – Mit Accusativen, wie ἀλκήν, θυμόν verbunden, eigtl. Mut sehen, aus den Augen strahlen, blicken lassen, Pind. Ol. 9.111 ; ὁρᾶν σεμνὸν καὶ βλοσυρόν, Ael. V.H. 12.21. – Im pass. nicht bloß gesehen werden, sondern auch sich zeigen, sich sehen lassen, erscheinen, bes. Att., τὰ ὁρώμενα, sichtbare Dinge, Plat. Parm. 130a.

ὁράω, -ῶ,
[in LXX chiefly for ראה, also for חזה, etc. ;] in 'durative' sense (hence aor. act., εἶδον, pass., ὤφθην, fut., ὄψομαι, from different roots; see M, Pr., 110f.), to see (in colloq. even the pres. is rare, its place being generally taken by θεωρέω, see BL, §24).
__1. Of bodily vision, to see, perceive, behold: absol., Mrk.6:38, al.; ἔρχου καὶ ἴδε, Jhn.1:46, al.; before ὅτι, Mrk.2:16, al.; with accusative, Mat.2:2, Mrk.1:10 16:7, Gal.1:19, al.; θεόν, Jhn.1:18, 1Jn.4:20, al.
__2. to see with the mind, perceive, discern: absol, Rom.15:21; with accusative of thing(s), Mat.9:2 27:54, Act.8:23, Col.2:18, al.
__3. to see, take heed, beware: ὅρα μή, with aor. subjc., Mat.8:4 18:10, Mrk.1:44, 1Th.5:15; id., sc. μὴ ποήσῃς, Rev.19:10 22:9 (Bl., §81, 1); before imperat. Mat.9:30 16:6, Mrk.8:15
__4. to experience: τ. θάνατον, Luk.2:26, Heb.11:5; ζωήν, Jhn.3:36; τ. διαφθοράν, Act.2:27.
__5. to visit: with accusative of person(s), Luk.8:20, Jhn.12:21, Rom.1:11, al.; with accusative loc, Act.19:21.
__6. to see to, care for: Mat.27:4, Act.18:15 (cf. ἀφ-, καθ-, προ-, συν-οράω).
SYN.: see: βλέπω. (AS)