GRC
ὁμότοιχος
JSON
Bailly
ὁμό·τοιχος, ος, ον, propr. avec un mur commun ou mitoyen, d’où voisin, le plus proche, contigu, PLAT. Leg. 844 c ; IS. 60, 17 ; τινι, CALL. Cer. 117 ; DS. 1, 49, de qqn ou de qqe ch. ; fig. ESCHL. Ag. 1004 ; τινος, ANTIPH. (STOB. Fl. 99, 27) voisin de qqe ch.
Étym. ὁμ. τοῖχος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, having one common wall, contiguous, ὁ. οἰκία Is. 6.39 ; ὁμότοιχος οἰκῶν Pl. Lg. 844c ; ὁ. τῇ βιβλιοθήκῃ οἶκος D.S. 1.49. metaph, νόσος γείτων ὁ. ἐρείδει A. Ag. 1004 (lyr.); λύπη μανίας ὁ. Antiph. 295 ; μανίᾳ ὁ. ἡ ὀργή Plu. 2.503d.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
mit der Mauer zusammenstoßend, Wandnachbar ; γείτων ὁμότοιχος ἐρείδει, Aesch. Ag. 976 ; ὁμότοιχον οἰκοῦντα, Plat. Legg. VIII.844c ; οἶκος, Isae. 6.39 ; übertr., λύπη μανίας, Antiphan. bei Stob. Flor. 49.27.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
