ὁμό·πτερος, ος, ον :
      1 également ailé, seul. en prose, PLAT. Phædr. 256 e ;
      2 qui a les ailes semblables, fig. en parl. de frères du même âge ou de forces égales, EUR. Ph. 329 ; STRATT. (Com. fr. 2, 791) ; en parl. de navires, qui vole ou vogue ensemble, ESCHL. Pers. 559.

Étym. ὁμ. πτερόν.

ον, of or with the same plumage, κίρκος A. Supp. 224, cf. Pl. Phdr. 256e ; οἱ ἐμοὶ ὁ. my fellow-birds, birds of my feather, Ar. Av. 229 ; then generally, comrades, fellows, Stratt. 78. metaph, of like feather, closely resembling, βόστρυχος ὁ. A. Ch. 174, cf. E. El. 530 ; νᾶες ὁ.
consort-ships (or, as others, equally swift), A. Pers. 559 (lyr., but λινόπτεροι is prob. cj.); ἀπήνα ὁ., i.e. the two brothers, Eteocles and Polynices, E. Ph. 328 (lyr.).

gleichgefiedert, gleichgeflügelt, κίρκοι, verwandt, Aesch. Suppl. 221 ; Plat. Phaedr. 256e ; Strattis bei Poll. 6.156, = ὁμήλικες. Bei Ar. Av. 229 kom. οἱ ἐμοὶ ὁμόπτεροι, meine Mitvögel.
Uebertr. von Schiffen, mit gleichen Segeln, Aesch. Pers. 551 ; übertr. auch ἀπήνας ὁμοπτέρου Eur. Phoen. 331 ; übh. ähnlich, Aesch. Ch. 172 ; βόστρυχοι, Eur. El. 530.