ας (ἡ) propr. langage concordant, d’où :
      1 accord, PLAT. Conv. 187 b ;
      2 aveu, concession, adhésion, assentiment, PLAT. Gorg. 487 e, etc. ; πρός τινα, PLAT. Phil. 12 a, avec qqn ; ὑπέρ τινος, PLAT. Theæt. 169 e ; ou τινός, PLAT. Epin. 991 e, etc. sur qqe ch. ; κατὰ τὴν σὴν ὁμολογίαν, PLAT. Prot. 350 e, de ton propre aveu ;
      3 convention, accord, au plur. PLAT. Leg. 840 e ; ISOCR. 197 e ; particul. convention de guerre, accord, arrangement, THC. 4, 65 ; PLAT. Theæt. 145 c, etc. ; ISOCR. 123 e ;
      4 confession religieuse, croyance, foi, ECCL.

Étym. ὁμόλογος.

Ion. -ίη, ἡ, agreement, Pl. Smp. 187b, al. ; αἱ τῶν ὀνομάτων ὁ. verbal consistency, Id. Tht. 164c.
assent, admission, concession, τῶν ἐπικαλουμένων Isoc. 11.44, cf. Pl. Grg. 461b, al. ; κατὰ τὴν ἐμὴν ὁ. by my admission, Id. Prt. 350e ; ἡ ὑπέρ τινος ὁ. Id. Tht. 169e ; ἐξ ὁ. διαλέγεσθαι argue from premises agreed upon or granted, Arist. Top. 110a33.
agreement, compact, συνθήκη καὶ ὁ. Pl. Cra. 384d ; ἐμμένειν τῇ ὁ. Id. Tht. 145c, Lg. 840e ; pl., ὁμολογίας παραβαίνειν, διαλύειν, Id. Tht. 183d, Isoc. 4.175 ; τὰς ὁ. διαφυλάττειν Id. 9.44 ; κατὰ τὰς ὁ. Pl. R. 443a ; παρὰ τὰς ὁ. Id. Cri. 52d. esp. in war, terms of peace, truce, or surrender, Hdt. 8.52 ; ὁμολογίῃ ἐχρήσαντο, of the conquered, Id. 1.150, cf. 4.201 ; ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν Id. 7.156 ; τὴν ὁ. δέξασθαι Th. 6.10 ; ἐς ὁμολογίην προκαλέεσθαι, of the conquerors, Hdt. 3.13 ; ἡ ὁ. ἡ πρός τινα γενομένη Id. 1.61, cf. And. 1.120 ; ὁμολογίᾳ τὴν ἀκρόπολιν παραδοῦναι Th. 3.90, cf. 1.107. in Law, contract, agreement, συγγραφὴ καὶ ὁ. PEleph. 2.2 (iii BC) ; ὁ. τινὸς πρός τινα PFay. 91.1 (i AD), etc.
vow, LXX Je. 51 (44).25 (pl.). in Stoic Philos., conformity with nature, summum… bonum, cum positum sit in eo quod ὁμολογίαν Stoici, nos appellemus convenientiam, Cic. Fin. 3.6.21 ; ψυχὴ πεποιημένη πρὸς ὁμολογίαν παντὸς τοῦ βίου Stoic. 3.11.

ἡ, die Uebereinstimmung, συμφωνία δὲ ὁμολογία τις, Plat. Symp. 187b ; Uebereinkunft, bes. im Disputieren, wenn der Eine dem Andern Etwas als richtig zugibt, das Zugeständnis, Gorg. 461c, Charm. 175c ; ἡ πρὸς Σωκράτη ὁμολογία, Phil. 12a ; neben ξυνθήκη, Crat. 384d ; παρὰ τὰς συνθήκας τε καὶ ὁμολογίας, Crit. 52d, vgl. 54c ; – im Kriege, Ergebung an den Feind auf gewisse Bedingungen, Kapitulation, ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν, Her. 7.156, λόγους προσφέρειν περὶ ὁμολογίης, 8.52, öfter ; βουλόμενοι ὁμολογίᾳ τινὶ ἐπιεικεῖ ἀποπέμψασθαι τὰς ναῦς, unter billiger Bedingung, Thuc. 3.4 ; καὶ χρόνῳ ξυνέβησαν καθ' ὁμολογίαν, 1.98 ; ὁμολογίαν ποιεῖσθαι, 4.65 ; Sp., ὁμολογία τίς ἐστι πᾶσι πρὸς ἅπαντας, Luc. Paras. 30.

ὁμολογία, -ας, ἡ
(< όμολογέω), [in LXX: Deu.12:6, 17. Amo.4:5, Eze.46:12 (נְדָבָה), Lev.22:18, Jer.44:25 (נֶדֶר), I Est.9:8 * ;]
__1. in cl., an agreement assent, compact (in π., of a contract; Deiss., BS, 249).
__2. confession (prob. always in an objective sense): 2Co.9:13, 1Ti.6:12-13 Heb.3:1 4:14 10:13.†
(AS)